Στη Συκιά αποφασίσαμε ότι έπρεπε να συνεχιστεί το Σεμινάριο για να γίνουν οι τεχνικές στο πεδίο αυτό που σου δίνει την εντύπωση ότι είναι πολύ βαθύτερο απ’ ότι πραγματικά είναι, λόγω της απόστασης που έχει ο εκπαιδευόμενος από το τοίχωμα. Γι’ αυτό μια καλή διαδρομή είναι αυτή Ανατολικότερα της κλασικής με την αλλαγή σε σχεδόν καθόλου επαφή με το βράχο, για να συνηθίζουν οι νέοι φίλοι μας στα δύσκολα.
Ωραία έκπληξη για μένα ήταν ο ξύλινος περιμετρικός φράχτης που έχει φτιαχτεί μάλλον πρόσφατα και θεωρώ ότι είναι εναρμονισμένος με το τοπίο.
Μπήκαμε στα σχοινιά και οι εκπαιδευόμενοι εκτέλεσαν όλες τις τεχνικές αλλαγών κατεύθυνσης, περάσματος κόμπου κλπ και μάλιστα με αρκετή ευκολία. Ανεβοκατεβήκαμε μερικές φορές και τελικά αργά το μεσημέρι φύγαμε για να καταλήξουμε σε ταβερνάκι για αναπλήρωση ενέργειας.