Κάνοντας προβολή του τερματικού στίγματος του σπηλαίου στο χάρτη της επιφάνειας, διαπιστώσαμε ότι 250μ. περίπου ψηλότερα από τους υπόγειους δρόμους που ήμασταν την προηγούμενη μέρα, είναι διακριτό ένα ρήγμα που συμπίπτει κατά πολύ με την υπόγεια πορεία μας. Αφιερώσαμε λοιπόν την Κυριακή για έρευνα του πεδίου πάνω από το σπήλαιο.
Προσπαθήσαμε να ανέβουμε με το αγροτικό του Κώστα σε ένα δρόμο που θα μας έφερνε στο υψόμετρο που θέλαμε, ώστε να τραβερσάρουμε στο ισουψές της περιοχής έρευνας, αλλά πολύ γρήγορα συναντήσαμε πεσμένα τεράστια δέντρα και συνεχίσαμε την ανάβαση με τα πόδια.
Κάναμε μεγάλο κύκλο αλλά πήραμε πληροφορία για το πεδίο πάνω από το σπήλαιο και για το που περίπου μπορεί αυτό να κατευθύνεται.
Η κοπιαστική μας πορεία μας έφερε στα ριζά του ρήγματος που είχαμε εντοπίσει στον χάρτη. Στην πραγματικότητα είναι μία Ταπείνωση του Πρανούς που σε πολλά σημεία αφήνει το βράχο γυμνό και κάθετο. Στο επίπεδο που ενώνεται με το ελατοδάσος ανακαλύψαμε πολλές σπηλαιώσεις μία εκ των οποίων 10μ μέσα και 2-3μ χαμηλότερα σχηματίζει λίμνη με σκληρό βυθό, ρηχή περίπου στα 15-20 εκ. αλλά μεγάλη σε έκταση. Την περπάτησε για λίγο ο Αλέξ.Τσεκούρας ο οποίος και την εντόπισε, με γυμνά πόδια, αλλά η πολύ χαμηλή θερμοκρασία του νερού δεν του επέτρεψε να παραμείνει για πολλή ώρα. Μένει να το ξαναεπισκευτούμε εξοπλισμένοι κατάλληλα, όπως και άλλα σημεία που έχουμε αφήσει για μιά επόμενη έρευνα.
Monthly Archives: September 2016
17/9/2016 Σπ.Αγ.Πνεύματος-Οίτη
Η αποστολή αυτή είχε προγραμματιστεί πρίν τον Αύγουστο και πήραν μέρος οι Παναγιώτης Γεωργίου, Κώστας Στασινός, Αλέξανδρος Πουλάκης, Αλέξανδρος Τσεκούρας, Τάκης Καπλαντζής, Γεράσιμος Κρεμμύδας και ο γράφων , Άγγελος Βλαχόπουλος.
Προείχε η χαρτογράφηση για να δούμε στην προβολή στον χάρτη που βρισκόμαστε και τι πορεία έχουμε, να βελτιώσουμε τα περάσματα που είχαμε κάνει κατά την τελευταία αποστολή και οπωσδήποτε να προχωρήσουμε τις διανοίξεις όσο μας είναι δυνατόν.
Χωριστήκαμε σε ομάδες εργασίας και μπήκαμε με ενθουσιασμό.
Μπροστά έφυγαν ο Γεράσιμος κι ο Τάκης για να προχωρήσουν τα σκαψίματα όσο θα μπορούσαν, μέχρι να τους φτάσουμε εγώ κι ο Αλ.Πουλάκης που θα κάναμε τις βελτιώσεις στα ανοίγματα και σε συνέχεια οι χαρτογράφοι με τον Παναγιώτη.
Πράγματι όταν φτάσαμε στο τέρμα της προηγούμενης αποστολής, βρήκαμε το πέρασμα ανοικτό, περπατήσαμε σε αλλεπάλληλες μεγάλες αίθουσες με γλυφές και scallopς (ανάγλυφο σαν λέπια, ίχνος δυνατής ροής νερών) περάσαμε και άλλα σημεία που είχαν σκάψει ο Γεράσιμος κι ο Τάκης και φτάσαμε σε ένα παράθυρο πολύ στενό που ανακάλυψαν. Αν δεν το έβρισκαν μάλλον δεν θα είχαμε προχωρήσει περισσότερο από μερικά μέτρα ακόμα και μάλιστα με πολύ κόπο και με δυσκολία απόθεσης των μπάζων στην πολύ μικρή αίθουσα στην οποία θα μπορούσαμε να τα μεταφέρουμε. Όλοι τους δώσαμε συγχαρητήρια για την έμπνευση!
Με την ανάλογη δυσκολία περάσαμε από κεί και συνεχίσαμε περίπου 200μ. ακόμα μέχρι το τωρινό τέρμα, που είναι ένα ακόμη σιφωνοειδές λαγούμι που δουλέψαμε αρκετά για να καταλάβουμε ότι έχει πολλή δουλειά για να περαστεί.
Στις 19:00 περίπου, αρχίσαμε να επιστρέφουμε και οι τέσσερις τελευταίοι που σκάβαμε στο τέρμα. Στην πορεία μας βρήκαμε βελτιωτικά έργα των υπολοίπων που σε κομβικά σημεία γέμισαν μπαζοσακκούλες φτιάχνοντας φράγματα για τη συντήρηση των έργων όλων μας.
1218μέτρα μήκος της κύριας όδευσης έγραψε το ηλεκτρονικό αρχείο της χαρτογράφησης, χωρίς να υπολογίσουμε κάποια πλάγια περάσματα που άλλα έχουμε καταγράψει, άλλα χρειάζονται αναρρίχηση και άλλα απλώς έχουμε εντοπίσει για μελλοντική έρευνα. Οπότε η προηγούμενη διείσδυση ήταν περίπου στα 1000μ και προσθέσαμε άλλα 200.
3/9/16 Βάραθρο Καλαμπαλίκη Ελικώνας
Στις συνέχειες των ερευνών μας στον Ελικώνα αφιερώσαμε το Σάββατο 3/9 προσθέτοντας μερικά στίγματα ακόμα στην λίστα του Θησέα για την περιοχή.
Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα μας έχουν δώσει μικρά σπήλαια, αλλά διατηρούμε τις ελπίδες μας για κάτι πιό αξιόλογο και εν τω μεταξύ κάνουμε νέες επαφές με ντόπιους.
Με πολύ φιλική διάθεση ο Θανάσης που εικονίζεται στις φωτογραφίες, μας υπέδειξε ένα βάραθρο που αφήσαμε για κάποια άλλη στιγμή να το κατέβουμε, και μας οδήγησε σε ένα άλλο, χαμένο μέσα στούς θάμνους και τα δέντρα μιας πλαγιάς όλο ανηφόρα και αρκετή δυσκολία από τα πουρνάρια, σχοίνα κλπ.
Μετά από μία ώρα ανάβασης περίπου μέσα στα έλατα, φτάσαμε σε ένα στόμιο κρυμένο πολύ καλά από τη φύση όπου δυστυχώς αφού το κατεβήκαμε, καταγράψαμε περίπου 10μ βάθος και κάποιο διάκοσμο. Καλαμπαλίκης
Η ευρύτερη περιοχή φιλοξενεί το βάραθρο Στοιχιωμένη, πράγμα που μας κάνει να ελπίζουμε και θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες.
Τη μέρα μας κλείσαμε, φυσικά (!), σε ταβερνάκι της περιοχής με προβατίνες και λοιπά εδέσματα!
Ήμασταν οι: Παναγιώτης Γεωργίου, Γιώργος Δήσιος, Ηλίας Σιατούνης, Τάκης Καπλαντζής και ο γράφων Άγγελος Βλαχόπουλος.
Ευχαριστούμε τον φιλικότατο ντόπιο βοσκό Θανάση.
You must be logged in to post a comment.