Ένα ακόμη επιτυχημένο Σαββατοκύριακο του Σεμιναρίου εξελίχθηκε στα δύο γνωστά μας σπήλαια, που χρησιμοποιούμε για την εκπαίδευση.
Χωθήκαμε και στο στενό πέρασμα του πρώτου και περιηγηθήκαμε στα στενώματα του δεύτερου, μπαίνοντας λίγο βαθύτερα στις εφαρμογές των τεχνικών, απολαμβάνοντας και λίγο πραγματικά έγκοιλα, με τα σκοτάδια και τις δυσκολίες τους. Για το τελείωμα της Κυριακάτικης εξόρμησης, κάναμε τις εξετάσεις των θεωρητικών, μαζί με την απαραίτητη ανάλυση-συζήτηση επί των ερωτήσεων.
Άλλο ένα γεμάτο διήμερο, τελειώνοντας, μας βρήκε γύρω από ένα τραπέζι στο αναψυκτήριο της Καλλοπούλας, να λέμε ο καθένας τις εντυπώσεις του για τις εμπειρίες του και για την επικείμενη τριήμερη εξόρμηση του τελευταίου Σαββατοκύριακου του Σχολείου.
12 και 13/11/2022 Αρχαιολογική Εκπαίδευση και πρακτική στο Βάραθρο Συκιά
Η συνέχεια του Σεμιναρίου πραγματοποιήθηκε στο Σπήλαιο του Αρχεδήμου, Αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, με Εισηγήτρια το μέλος μας Αλεξάνδρα Μαρή, Αρχαιολόγο και Ανασκαφέα.
Αμέσως μετά μπήκαμε στις τεχνικές με τα σχοινιά που είχαμε στήσει στο βάραθρο Συκιά, μια μικρή ομάδα που είχαμε μείνει πίσω γι’ αυτή τη δουλειά. Τα δύο έγκοιλα, βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο, αποτελώντας έναν πολύ καλό συνδυασμό.
Η κατάβαση και η ανάβαση, χωρίς επαφή με το τοίχωμα, ήταν μια επί πλέον εμπειρία για τα παιδιά, που το εκτίμησαν δεόντως. Και συνεχίζουμε για πιο δυνατά πράγματα!

5 & 6 /11/2022 Σεμινάριο Σπηλαιολογίας.
Στο Αττικόν Άλσος και σε Σπήλαιο κοντά στο Μαρκόπουλο, συνεχίσαμε τα μαθήματα, με περισσότερες τεχνικές και εισαγωγή στη Χαρτογράφηση, με αναλογικά και ηλεκτρονικά μέσα.
29 & 30/10/2022 1η και 2η μέρα Σεμιναρίου Σπηλαιολογίας
Μετά το εισαγωγικό θεωρητικό μάθημα της Παρασκευής για τη δραστηριότητα και την Εισαγωγή στη Γεωλογία, ήρθε η ώρα των πρώτων πρακτικών, που οργανώσαμε στο Αττικόν Άλσος, σε πεδίο που αρματώσαμε πολύ πρόσφατα.
Έχουμε μια νέα και πολύ καλή ομάδα ανθρώπων, σε διάφορες ηλικίες, με όρεξη να μάθει το αντικείμενο και προθυμία στα γυμνάσματα και τις τεχνικές.
Όλοι και όλες έχουν την επιθυμία να μάθουν και έδειξαν ότι το θέλουν και το μπορούν.
Καλή αρχή στα παιδιά!
16/10/2022 Αττικό Άλσος
Την Κυριακή μας την περάσαμε στο πεδίο που έχουμε αρματώσει στο Αττικό άλσος, εμπλουτίζοντάς το με αγκυρώσεις για τραβέρσα, παρακάμψεις κλπ.
Γεράσιμος Κρεμμύδας, Δέσποινα Καλογεροπούλου, Άγγελος Βλαχόπουλος.
1 & 2 /10/2022 Πάρνωνας
Μιά ακόμη φορά, οι έρευνές μας μας πήγαν στον Πάρνωνα, για διανοίξεις εντοπισμένων σπηλαίων και έρευνες για νέα.
Το Σαββάτο το διαθέσαμε στην διάνοιξη μιας καταβόθρας που ολοφάνερα στραγγίζει μια μεγάλη δολίνη και όταν φύγαμε, είχαμε κάνει ότι μπορούσαμε για να αφήσουμε τον επερχόμενο χειμώνα να βελτιώσει το έργο μας. Τελειώσαμε τη μέρα μας ερευνώντας μια ακόμη περιοχή από αυτές που έχουμε στο πρόγραμμα και επιστρέψαμε στις σκηνές για φαγητό και ύπνο.
Την Κυριακή ξεστήσαμε τις σκηνές και φύγαμε για να ερευνήσουμε κάποια στίγματα που μας είχαν δώσει άνθρωποι της περιοχής. Και το ψάξιμο συνεχίζεται..
Παναγιώτης Γεωργίου, Τάκης Καπλαντζής, Άγγελος Βλαχόπουλος.
17-18/9/2022 Εξερεύνηση Σπηλαίου στην Όθρη
Σ’ αυτό το βουνό είχαμε βρεί, 6-7 χρόνια πρίν, ένα σύστημα σπηλαίων που ήταν πολύ ενδιαφέρον. Σε μια εξόρμηση με τον Παναγιώτη Γεωργίου, κάνοντας διάνοιξη, περάσαμε στο ένα σκέλος χαρτογραφώντας ένα σπήλαιο σε σχήμα σπείρας του οποίου το βαθύτερο σημείο ήταν πολύ φραγμένο από πέτρες και βράχια, αφήνοντας μόνο το νερό να συνεχίσει τη μυστήρια πορεία του. Το άλλο σκέλος σταματούσε σε σημείο που χρειαζόταν διάνοιξη. Η συνέχειά του όμως ήταν σαφής και ορατή.
Αυτή τη φορά πήγαμε αποφασισμένοι να περάσουμε και να το εξερευνήσουμε, τρέφοντας ελπίδες για κάποιο καλό αποτέλεσμα.
Φτάνοντας στήν είσοδο, τη βρήκαμε κλεισμένη από κλαδιά, μέχρι του σημείου να μην είναι ορατή και μόνο επειδή γνωρίζαμε ότι είναι εκεί, παλέψαμε με το σωρό και τα αγκάθια. Περάσαμε και μέσα από τα στενώματα, σύντομα φτάσαμε στο επίμαχο σημείο και ξεκινήσαμε τη διάνοιξη. Σε λιγότερο από μία ώρα το κενό έγινε αρκετό για όλους μας και περάσαμε σε ένα χαμηλό διάδρομο με άμμο και βότσαλα στον πυθμένα. Πηγαίνοντας έρποντας μπροστά, είδα το μπάζωμα να φτάνει σχεδόν στην οροφή και απογοητεύτηκα λίγο, όμως υπήρχε κενός χώρος μπροστά και στα πλάγια κι έτσι σκάβοντας και σπρώχνοντας, περάσαμε κι απ’ από κεί. Μερικά μέτρα πιο κάτω όμως ήταν πολύ στενά τα βραχώδη τοιχώματα και ελέγχοντας από ρωγμές είδαμε ότι πολύ δύσκολα θα μπορούσε να περάσει άνθρωπος στη συνέχεια, ακόμη κι αν περνούσαμε κι από κει. Επίσης η ροή αέρα που νοιώθαμε πρίν, εκεί δεν υπήρχε..
Διατηρούμε κάποιες ελπίδες, και θα ξαναπάμε μετά τον φετινό χειμώνα, να δούμε μήπως αλλάξει κάτι. Το σκαρίφημα του σπηλαίου έγινε σε λασπωμένη πλάκα, που μεταφέραμε με προσοχή για να μη σβήσει!
Η διπλανή είσοδος που είχαμε εξερευνήσει με τον Παναγιώτη είχε φράξει από δυό-τρία μέτρα πεσμένα δέντρα και χώματα.
Επιστρέψαμε στην κατασκήνωσή μας και φτιάξαμε να φάμε, καταλήγοντας να συζητάμε και να καλαμπουρίζουμε κάτω από έναν κατακάθαρο έναστρο ουρανό.
Την επομένη πήγαμε στη Νεροσπηλιά και μπήκαμε αρκετά μέσα, χωρίς στολές, μιας και η ροή του νερού ήταν εξαιρετικά χαμηλή. Σε ένα σημείο που κάποτε μπαίναμε ολόκληροι μέσα στο νερό και ίσα που περνούσε το κεφάλι μας από τη χαμηλή οροφή, μόνο το ίχνος της στάθμης έδειχνε τι επικρατεί εκεί τον χειμώνα.
Ανδρέας Λιόσης, Ντανιέλα Λολιτσέρου, Ανδρέας Παναγόπουλος (ΣΠΕΛΕΟ), Άγγελος Βλαχόπουλος.
22-08-20 Φαράγγι Γερακίνας
Ηλιόλουστη και ζεστή ήταν η μέρα, αλλά το είχαμε προσχεδιάσει ότι θα κάναμε ένα κατέβασμα με τον Δημήτρη και τον Γιάννη.
Πήραμε τα απαραίτητα και ξεκινήσαμε τις τεχνικές καταρρηχήσεις αργά το πρωί προσέχοντας τον Γιάννη στις πρώτες του, ομολογουμένως επιτυχημένες προσπάθειες.
Όλα πήγαν μιά χαρά και σε όλες τις τραβέρσες και παρακάμψεις τα πήγαμε τέλεια. Οι αγκυρώσεις παίρνουν κάποιες διορθώσεις, αλλά περισσότερο, το πεδίο χρειάζεται λίγο καθάρισμα από πεσμένα κλαριά και το κλείσιμο από τα βάτα.
Γρήγορα καταλήξαμε στα τελευταία τρία συνεχόμενα ραπέλ, κάναμε και μιά συνοδευόμενη κατάβαση, για την εμπειρία και έτσι χαλαρά καταλήξαμε σε γνωστό μας ταβερνάκι στο Σχοίνο για αναπλήρωση.
Δημήτρης Καραχρήστος, Γιάννης Σιουλας, Άγγελος Βλαχόπουλος.
29-30-31/7/2022 Φαράγγια Ροσκά και Βαθύρεμα
Μετά από ένα πεντάωρο περίπου ταξίδι, περνώντας από Κρίκελο-Δομνίστα, φτάσαμε στη Γέφυρα του Κρικελιώτη, που είχε βλάβες στα ξύλα και σε μερικά σημεία έβλεπες κανονικά το ποτάμι από κάτω. Στον κατασκηνωτικό χώρο που χρόνια τώρα γνωρίζουμε και έχουμε συνδέσει με πολλές ευχάριστες αναμνήσεις, ένας μικρός κάτοικος της περιοχής ενοχλήθηκε λίγο από την παρουσία μας, αλλά μας χάρισε ένα πορτραίτο πριν εξαφανιστεί στα φυλλώματα. Γρήγορα ετοιμάσαμε κάτι για φαγητό και πέσαμε για ύπνο.
Το Σάββατο στις επτά ήμασταν στο πόδι και μετά από ένα γρήγορο πρωινό, φύγαμε για τη Ροσκά απ’ όπου ξεκινάει το μονοπάτι που οδηγεί στο ομώνυμο φαράγγι. Μισοντυθήκαμε με τις στολές, λόγω ζέστης, και ξεκινήσαμε τις καταβάσεις.
Ευτυχώς υπήρχε νερό αρκετό για να γλεντήσουμε λίγα άλματα και τσουλήθρες, σβήνοντας την κάψα του καλοκαιριού. Στην αρχή ήταν γαλακτερό, έχω όμως εμπιστοσύνη σ’ αυτό το φαράγγι, και πράγματι μετά από μερικές βάθρες, κατακρατήθηκε η λάσπη, καθάρισε και έγινε διάφανο. Σε ένα μικρό Πανταβρέχει που πέφτει μέσα από τα αριστερά, είχε αρκετή ροή, όπως και σε άλλα σημεία που δεν περίμενα.
Άλλος ένας μικρός κάτοικος, του φαραγγιού αυτή τη φορά, μας χαιρέτησε με τον τρόπο του. Τα Νερόφιδα, λόγω των σχεδίων που έχουν οι φολίδες τους, πολλές φορές παρεξηγούνται για Οχιές, έχουν όμως αρκετό χρώμα ώστε να τα διακρίνουμε από εκείνες, για να μην φοβόμαστε χωρίς λόγο.
Οι αγκυρώσεις σε μερικά σημεία είναι οριακά ασφαλείς και θέλουν διόρθωμα, μια αλυσίδα έχει σπάσει και σε κάποια ρελέ είναι μονές. Καλό θα ήταν να τις φτιάξουμε κάποια στιγμή και θα το κάνουμε, γιατί αν ξαναπάμε του χρόνου, σίγουρα θα είναι ακόμα χειρότερες.
Κινηθήκαμε με καλό ρυθμό, χωρίς περιττές βιασύνες και νωρίς το μεσημέρι βγήκαμε στον Κρικελοπόταμο, ανεβαίνοντας τη μικρή απόσταση μέχρι το Πανταβρέχει.
Το απολαύσαμε για μια ακόμη φορά και οφείλω να ομολογήσω ότι ενώ το Φαράγγι είχε λίγο νερό, εκεί δεν είχε απλώς σταγονοροή, αλλά νερό μπόλικο με συνεχή ροή και σε μεγάλη έκταση. Πολύς κόσμος είχε κατέβει μέσα από την κοίτη κάνοντας μπάνιο στις βάθρες, κάποιοι με τα σκυλάκια τους, διασκορπισμένοι σε όλη τη διαδρομή μέχρι την κατασκήνωση.
Κλείσαμε τη μέρα μας κάνοντας μια βόλτα μέχρι το εγκαταλειμμένο αλλά σχετικά συντηρημένο χωριό Στουρνάρα, ανεβαίνοντας προς την Καλιακούδα αριστερά, περνώντας μερικές ώρες μέχρι το βραδάκι να μας μαζέψει πάλι κοντά στα τραπεζάκια μας, ετοιμάζοντας το βραδινό φαγητό.
Η Ομάδα: Γεράσιμος Κρεμμύδας, Ανδρέας Βαλλογιάννης, Ανδρέας Λιόσης, Χρήστος Πατσιαλός, Αμαλία Καλαμπαλίκη, Άγγελος Βλαχόπουλος.
Η Κυριακή μας βρήκε να ανεβαίνουμε το μουλαρόδρομο που ένωνε τη Ροσκά, μάλλον με την Καστανούλα και σίγουρα δεν σταματάει εκεί, σχηματίζοντας το θαυμαστό δίκτυο επικοινωνίας της παλιάς Ελλάδας, φέρνοντας και την επικοινωνία με τον Τηλέγραφο. Βλέπαμε παλιότερα πολλούς στύλους που κρατούσαν στο χρόνο, όπως και το σύρμα που το συναντήσαμε κι αυτή τη φορά, ακόμα άσπρο και ασκούριαστο, δίπλα σε ένα σάπιο τηλεγραφόξυλο. Το μονοπάτι κρατάει αξιοθαύμαστη άμυνα στο χρόνο, μόνο σε δυο σημεία έχει γκρεμίσει και έχει γίνει λίγο επικίνδυνο.
Μισή ώρα μετά, μπήκαμε στην ξερή κοίτη του Βαθυρέματος και πορευτήκαμε πάνω από μια ώρα μέχρι να συναντήσουμε το νερό που έρχεται από τα δεξιά, που χάθηκε παίρνοντας υπόγεια διαδρομή, εμφανίστηκε όμως καθαρό και δροσερό 500 μέτρα πιο κάτω και μας έδωσε τη δροσιά του μέσα στην κάψα του πρωινού. Από στολές φορέσαμε ελάχιστα πράγματα, και απλώς τις κουβαλούσαμε.
Γνωρίζοντας από προηγούμενη κατάβαση ότι σε ένα τουλάχιστον σημείο, το αρμάτωμα ήταν μέσα στην κατεύθυνση του νερού και βασανιζόταν από τις κατεβασιές, είχαμε τρυπάνι, βύσματα και πλακέτες, φτιάχνοντας νέες αγκυρώσεις σε άλλο μέρος. Τα αποτελέσματά μας θα δείξει ο χρόνος.
Όλα πήγαν πολύ στρωτά, γοργά κατεβήκαμε τις τελευταίες καταβάσεις μέχρι τον Κρικελοπόταμο και πολύ νωρίς το μεσημέρι φτάναμε στον κατασκηνωτικό χώρο αντικρίζοντας ακόμα περισσότερο κόσμο, αυτή τη φορά. Σκοπεύαμε να έρθουμε ένα μήνα πριν, για να έχουμε την ησυχία του βουνού, αλλά κάτι μπόρες μας χάλασαν τα σχέδια. Για μας ήταν αρκετά αργά για φέτος, ελπίζοντας για καλύτερες συνθήκες του χρόνου, ώστε να συναντήσουμε λίγο περισσότερο νερό και λίγο λιγότερο κόσμο.
Η Ομάδα: Γεράσιμος Κρεμμύδας, Ανδρέας Λιόσης, Χρήστος Πατσιαλός, Άγγελος Βλαχόπουλος.
10/7/22 Φαράγγι Καλλιθέας
Η κακοκαιρία της Παρασκευής και του Σαββάτου, μας ακύρωσε μια καλή προγραμματισμένη εξόρμηση, όμως για να μην μείνουμε και μέσα, ξεκινήσαμε την Κυριακή για το φαράγγι της Καλλιθέας, που ξέραμε ότι θα είχε νερό αρκετό.
Όντως είχε και το διαπιστώσαμε όταν αφήσαμε το κάτω αυτοκίνητο, στο τέλος των τεχνικών καταβάσεων, όχι όμως τόσο που να μας ανησυχήσει.
Πολύ καλά τα πήγαν και οι φίλοι μας που έχουν κάνει περιορισμένη δράση. Τα πλάγια και στριμωχτά ρελέ, μας καθυστέρησαν λιγάκι, αλλά ήταν μια πολύ καλή εμπειρία για όλους.
Νωρίς το απόγευμα είχαμε φτάσει στην τελευταία βουτιά του φαραγγιού και την απολαύσαμε δεόντως! Ανδρέας Βαλλογιάννης, Γιώργος Στεφανούρης, Λάζαρος Σιδηρόπουλος, Πολίνα Ορφανίδου, Αμαλία Καλαμπαλίκη, Άγγελος Βλαχόπουλος.
You must be logged in to post a comment.