Βάραθρο Μηλέα 16/7/16

Από την προηγούμενη επίσκεψή μας είχα την διάθεση να ολοκληρώσω την κατάβαση, αλλά διάφορες συνθήκες, όπως το αρμάτωμα σε εξέλιξη και άλλα διάφορα, μου άφησαν ανεκπλήρωτη την επιθυμία μου αυτή. Όμως ευτυχώς η ευκαιρία μου δόθηκε δεκαπέντε μέρες μετά, όταν με πήρε ο Μίλτος Χασιαλής μαζί με τον Αποστόλη Κούρτη, εκφράζοντας την επιθυμία να το δούν κι αυτοί κι έτσι η συντροφιά δέθηκε μιά χαρά!
Ξεκινήσαμε το πρωί του Σαββάτου και κατευθυνθήκαμε προς το σπήλαιο που βρίσκεται στα βουνά πάνω από τις Κονίστρες Ευβοίας, συναντώντας κοντά σ’ αυτό το χωριό ομάδα σπηλαιολόγων με επί κεφαλής τον Ηλία Καζαή και τον Κομνηνό Μπουταρά. Όλοι μαζί φτάσαμε στο σπήλαιο αργά το πρωί και αρχίσαμε τις καταβάσεις.
Γρήγορα φτάσαμε στο σημείο που είχα φτάσει την προηγούμενη φορά, όπου μια ομάδα του ΣΠΕΛΕΟ που έκανε και το αρμάτωμα ολόκληρου του σπηλαίου, έστηνε μία τραβέρσα πάνω από μία λίμνη. Πολύ εύκολα περάσαμε κι αυτή όπως και άλλη επόμενη λίμνη χωρίς να χρειαστεί να μπούμε στα νερά με τη βοήθεια της πολύ επιτυχημένης τοποθέτησης των αρματωμάτων.
Συναντήσαμε μία ακόμη λίμνη με ρηχό νερό και επειδή δεν φορούσαμε όλοι γαλότσες, στήσαμε μία ακόμη τραβέρσα πάνω απ’ το νερό και μετά απ’ αυτήν μερικές μικρές καταβάσεις, κατόπιν συννενοήσεως που είχαμε κάνει με τους υπευθύνους αρματώματος του ΣΠΕΛΕΟ.
Με ένα 4μετρο τελευταίο κατεβασματάκι που θα μπορούσε να κατέβει κάποιος καταρρηχητικά και με απλή υποβοήθηση από ένα κορδονέτο, φτάσαμε στο λασπερό κομμάτι στο τέλος του σπηλαίου και αρχίσαμε να επιστρέφουμε. Στο δρόμο συναντήσαμε τον Ηλία που μας υπέδειξε ένα πέρασμα σαν παραπόταμο με όμορφο διάκοσμο, κυρίως γλυφές και γκούρ, που καταλήγει σε μία όμορφη λιμνούλα.
Γεμάτοι από εικόνες και δράση, επιστρέψαμε στην επιφάνεια πριν σκοτεινιάσει, καταλήγοντας νομοτελειακά(!) σε ταβερνάκι της περιοχής για τα περαιτέρω!
Άγγελος Βλαχόπουλος