Monthly Archives: January 2024

27/1ου/2024 Βάραθρο Αστερίου

Αυτό το βάραθρο πολλοί το κατεβαίνουν μέχρι την πρώτη του αίθουσα, γύρω στα 20 μέτρα, κάνουν την προπόνησή τους, ή την εκπαίδευσή τους, όπως κάνουμε κι εμείς άλλωστε και βγαίνουν.
Όταν όμως θέλει κάποιος να προπονηθεί στα στενώματα, κάθετα και οριζόντια, αξίζει να το κατέβει μέχρι κάτω, κάπου στα 60-65 μέτρα.
Για τη μία από τις καταβάσεις, θα πρέπει να βάλουμε τον καταβατήρα μας στη μακρυά λανιέρα, γιατί διαφορετικά μπλοκάρει πάνω μας και μπορεί να εγκλωβιστούμε, όσο για τις υπόλοιπες, όλες θέλουν το κάτι τις τους..
Το πήγαμε λοιπόν μέχρι το βαθύτερό του σημείο, αποκομίζοντας μια ακόμη ωραία εμπειρία ιδίως για τους τρείς, ευτυχώς μετρίων διαστάσεων, του τελευταίου Σεμιναρίου, που μας συντρόφεψαν και απολαύσαμε όλοι μαζί την τεχνική αυτή σπηλιά.
Στην ανάβαση τώρα, τα πράγματα γίνονται λίγο πιο δύσκολα, αλλά βοηθώντας ο ένας τον άλλο, ξεπερνάς και δυσκολότερα εμπόδια.
Λίγο κοπανημένοι και λίγο γρατζουνισμένοι, πάντως πολύ κεφάτοι, καταλήξαμε να συζητάμε γελώντας, τις δυσκολίες και τα παθήματα της ημέρας πίνοντας ένα καφέ στη Καλοπούλα, νωρίς το απόγευμα.
Με τους: Γεράσιμο Κρεμμύδα, Κώστα Αναγνώστου, Αλέξιο Θεοφιλόπουλο, Δημήτρη Πέττα.

13/01/2024 Σπήλαιο Σωτήρος Αττικόν Άλσος

Στον πειραματισμό μας στην Χαρτογράφηση Σπηλαίων με ηλεκτρονικά μέσα, αφιερώσαμε τη μέρα μας, βγάζοντας χρήσιμα συμπεράσματα για την καταγραφή των στοιχείων ενός σπηλαίου. Από το πως είναι η κύρια όδευσή του, έως κάποιες από τις λεπτομέρειες που χρειάζονται, ώστε να περνάει σωστά, η πληροφορία στην κοινότητά μας.
Καταγράψαμε τα στοιχεία που θέλαμε και συνεχίσαμε με την περιήγηση στα διάφορα μέρη που υπάρχουν σ’ αυτό το σπήλαιο, δημιουργώντας ένα δαιδαλώδες σύστημα με αίθουσες που διαδέχονται η μία την άλλη, σε βάθος, άλλες επικαλύπτονται σε ύψος και όλα αυτά σε μία Διάκλαση που στο φαρδύτερο σημείο της είναι 5-6 μέτρα. Το μήκος της όμως είναι αρκετά μέτρα, υπολογίζω πάνω από 100, και οι εκτεταμένες κατακρημνίσεις, είναι η αιτία της δημιουργίας αυτού του πολύπλοκου πεδίου.
Ένα πολύ ενδιαφέρον σημείο είναι ότι η διάκλαση αυτή, προς τη μία της κατεύθυνση, πηγαίνει προς ένα κοντινό σπηλαιάκι, που κι αυτό είναι Σχίσμα.
Για την ιστορία, o λόφος λειτουργούσε σαν λατομείο τις παλιές εποχές και γι’ αυτό μάλλον, να έχουν γκρεμιστεί πολλά βράχια μέσα και έξω από το έγκοιλο.
Με τους: Κώστα Αναγνώστου, Δημήτρη Πέττα και Ηλία Καλαμπαλίκη.

7/1/2024 Βάραθρο Γερμανικό Βουλιαγμένη.

Ήταν ένα καλό, αθλητικό και κοντινό σπήλαιο για να αρχίσουμε τη Σπηλαιολογική χρονιά μας.
Μαζευτήκαμε εννέα άτομα, τα περισσότερα νέα μέλη, από το πρόσφατο σεμινάριο του ’23 και του ’22.
Η πρώτη έκπληξη της ημέρας ήταν μια μικρή Κερασφόρος Οχίτσα, που περίμενε στο παραϋπόγειο τμήμα του σπηλαίου, στο πρώτο 10μετρο πατάρι, λίγο από το ημίφως για να πάρει λίγο ενέργεια, αλλά δύσκολα τα πράγματα γι’ αυτήν. Ποιός ξέρει πως κατέληξε εκεί.. Την πήραμε με προσοχή παράμερα, μην έχουμε τίποτα περίεργα και μην την πατήσει και κανένας τη φουκαριάρα και συνεχίσαμε στο περίπλοκο κατέβασμα.
Η ζέστη που επικρατεί στο χώρο, προέρχεται από τη θερμοκρασία των Ιαματικών πηγών, περίπου 30°C και διαχέεται στο έγκοιλο, λόγω της λίμνης στην οποία καταλήγει, η οποία επικοινωνεί με το όλο σύστημα των Ιαματικών υδάτων της παράπλευρης, εκείνης της Βουλιαγμένης. Η επιφάνεια του νερού είναι περίπου μισό μέτρο ψηλότερα από εκείνη της θάλασσας και έχει επιχειρηθεί από συναδέλφους Σπηλαιοδύτες η σύνδεση με τον κύριο όγκο του υποβρύχιου τμήματος, αλλά χωρίς επιτυχία. Δεν έχει βρεθεί σημείο από το οποίο να χωράει να περάσει άνθρωπος στις τεράστιες πλημμυρισμένες γαλαρίες που εκτείνονται προς τη Γλυφάδα.
Ιδρωμένοι και λίγο αφυδατωμένοι, φτάσαμε σύντομα κοντά στο τελικό σημείο που μπορεί να πάει κάποιος χωρίς καταδυτικό εξοπλισμό, κάπου 100 μέτρα από την επιφάνεια του εδάφους της εισόδου. Φάγαμε κάτι, ήπιαμε και νερό και μιας και ήμασταν και εννέα άτομα, σύντομα μπήκαμε στην ανάβαση, για να καταλήξουμε στο φως του ήλιου νωρίς το απόγευμα.
Όμορφη και ξεχωριστή εμπειρία αυτό το σπήλαιο, παρουσιάζοντας μέτριο διάκοσμο, προσφέροντας όμως καλή εξάσκηση σε στενά περάσματα, με παράλληλη χρήση σχοινιού. Η ζέστη δεν είναι φίλος σ’ αυτή την περίπτωση και χρειάζεται προσοχή στην ενυδάτωση.