Από Παρασκευή απόγευμα φύγαμε από Αθήνα για να κοιμηθούμε ανάμεσα στα έλατα της περιοχής της Σέτας και παρ΄όλο που οι προγνώσεις έδιναν βροχοπτώσεις, είπαμε να μην αλλάξουμε το πρόγραμμά μας. Εξοπλιστήκαμε αναλόγως και φύγαμε.
Το βράδυ έριξε λίγο νερό πράγματι , αλλά όλη μέρα την επομένη , είχαμε μόνο συννεφιές.
Φτάσαμε με το αυτοκίνητο στο πεδίο και αμέσως κατηφορίσαμε περίπου 500 μέτρα για την είσοδο του βαράθρου, του οποίου τα πρώτα 7-8 μέτρα, είναι εκτεθειμένα. Μετά το σπήλαιο συνεχίζει λοξά κατηφορικά, προστατεύοντας τους σπηλαιολόγους από τυχόν καιρικά φαινόμενα.
Στα 15 μέτρα βάθος περίπου, μια τρύπα οδηγεί κάθετα πάνω από μια λίμνη με διαστάσεις κάπου 6μήκοςΧ3πλάτοςΧ2,5βάθος. Εκεί έχουμε στήσει από πιο παλιά μια τραβέρσα που βγάζει έξω από το νερό, αλλά αυτή τη φορά βρήκαμε τη στάθμη πολύ χαμηλά κι έτσι κατεβήκαμε ίσια κάτω, τραβερσάροντας αμέσως μετά περίπου 20 μέτρα για το μεγάλο κατέβασμα των 50 μέτρων, που ακολουθεί.
Κάναμε μια αρκετά καλή προσπάθεια φωτογράφησης του μεγάλου κάθετου σωλήνα, με μια συμπαγή αδιάβροχη κάμερα, λίγο περιορισμένων δυνατοτήτων, αλλά πιστεύω ότι κάναμε μια καλούτσικη αποτύπωση του επιβλητικού χώρου.
Στο τελικό δάπεδο του σπηλαίου, σχηματίζεται ένας πολύ μεγάλος χώρος, με σημάδια για το που διοχετεύεται το νερό που καταλήγει εκεί.
Σε προηγούμενες επισκέψεις, για να βρούμε τυχόν συνέχεια, είχαμε διεισδύσει σε διάφορα λαγούμια, χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα. Η λάσπη φράζει όλα τα περάσματα.
Επίσης έχουμε εξερευνήσει και ένα μεγάλο πατάρι, τραβερσάροντας, αλλά κι αυτό μας οδήγησε πάλι στη μεγάλη τελική αίθουσα, από άλλη μεριά.
Βγάλαμε τις φωτογραφίες μας και ξεκινήσαμε την ανάβαση, προλαβαίνοντας το φως της μέρας και απολαμβάνοντας το τοπίο με τις πυκνές συννεφιές συγκεντρωμένες στις γύρω κορυφές.
Επιστρέψαμε στην Αμπουδιώτισσα, ένα ωραίο χώρο για κατασκήνωση με πηγή, και με την ησυχία μας ετοιμάσαμε φαγητό, συζητώντας τα πεπραγμένα της ημέρας.
Την Κυριακή, ενώ το βράδυ είχαμε σχεδόν συνέχεια βροχή, αυτή δεν σταμάτησε όταν ξημέρωσε όπως την προηγουμένη κι έτσι επιλέξαμε να κάνουμε διαδρομές με το τετρακίνητο και περιήγηση στους αρκετά δύσκολους χωματόδρομους εκεί γύρω ερευνώντας περισσότερο με το αυτοκίνητο, τη γύρω περιοχή. Πάντως τα αδιάβροχά μας τα βρέξαμε!
Ωραία παρέα και ωραίες εμπειρίες, για το πρώτο Σπηλαιολογικό Σαββατοκύριακο της χρονιάς!