Μετά από την αφοσίωση του Συλλόγου στο πρόσφατο Σεμινάριο Κατάβασης Φαραγγιών, για να αλλάξουμε λίγο τη δράση μας και να απολαύσουμε ένα σπήλαιο, οδεύσαμε στο κοντινό μας βουνό, τον Υμηττό.

Θέλαμε να χωθούμε στα στενώματα της Σπηλιάς της Μονής Αστερίου, βρήκαμε όμως μια μεγάλη ομάδα, που κατέβαζε εκεί περίπου είκοσι άτομα ενός σεμιναρίου Σπηλαιολογίας. Επί τόπου αλλάξαμε τα σχέδιά μας κατευθυνόμενοι στο Πύργου Μεγάλο Βάραθρο, πράγμα που μας άφησε πολύ ικανοποιημένους, γιατί κι αυτό είναι ένα πολύ τεχνικό πεδίο.

Με τα σχοινιά που είχαμε, κατεβήκαμε μέχρι το μεγάλο πατάρι στα -70μ. Περίπου και μας έμεινε ένα 20μετρο, με το οποίο προσπαθήσαμε να περάσουμε στην παράλληλη αίθουσα, που είναι Ανατολικά και αρκετά χαμηλότερα της κύριας. Τα υλικά μας όμως, δεν ήταν αρκετά.

Τον πάτο αυτής της πλευράς, τον έχουμε συναντήσει παλιότερα, από άλλο πέρασμα, στα πλαίσια της εξερεύνησης που κάναμε τότε, βρίσκοντας το βαθύτερο σημείο, αυτής της μεγάλης διάκλασης. Αλησμόνητη παραμένει αυτή η εμπειρία, για την οποία χρειαστήκαμε να περάσουμε δύσκολα εμπόδια, τραβέρσες, στενώματα και λάσπη πηχτή σαν πηλό σε κάποιο κομμάτι της πορείας. Είχαμε καταλήξει όμως σε μια κατακάθαρη αίθουσα, έχοντας την ικανοποίηση της ανακάλυψης μιας τόσο μεγάλης νέας διαδρομής, σε ένα τόσο γνωστό στη Σπηλαιολογική κοινότητα, βάραθρο. Ωραίες αναμνήσεις!

Ικανοποιημένοι από την εξόρμησή μας, ξεκινήσαμε τις αναβάσεις, βγαίνοντας στην επιφάνεια, νωρίς το απόγευμα.

Ο καιρός από το πρωί είχε περίεργες διαθέσεις και όντως, βγαίνοντας διαπιστώσαμε ότι είχε ήδη βρέξει και μας ξαναέβρεξε όπως αλλάζαμε τα ρούχα μας. Καλοδεχούμενο κι αυτό, αλλά για να μην γίνουμε μούσκεμα, ρίξαμε γρήγορα τα υλικά στο αυτοκίνητο και με τη βροχή να επιμένει, κάναμε μια μικρή στάση για καφέ, στο “Καταφύγιο” στην Καλοπούλα.

Με τον Κώστα Αναγνώστου και τον Γιώργο Κουρεντζή.

Το δεύτερο και τελευταίο Σ/Κ του Σεμιναρίου, ολοκληρώσαμε την ύλη και την κάναμε πράξη, με μεγάλη επιτυχία και όμορφες στιγμές.

Το Σάββατο το περάσαμε στο Φαράγγι της Γερακίνας, για μια γνωριμία με το πραγματικό, αλλά στεγνό πεδίο που διεξάγεται η δραστηριότητα. Τα πήγαμε πολύ καλά και είχαμε τη χαρά να έχουμε παρέα, παλιότερα μέλη που για διάφορους λόγους, είχαμε κάμποσο καιρό να βρεθούμε στο βουνό.

Ανεβήκαμε από το μονοπάτι, περάσαμε με καλό ρυθμό τις καταβάσεις και νωρίς το απόγευμα, βγήκαμε στα αυτοκίνητα.

Ολοκληρώσαμε τα θεωρητικά και πλήρεις πιά, ετοιμαστήκαμε για την επόμενη μέρα μας, σε νερά αυτή τη φορά.

Την Κυριακή φτάσαμε στη Νέδα, όπου μας υποδέχτηκε το Καλαματιανό Μέλος μας και φίλος, ο Γιώργος Εξηνταβελώνης που με το αλυσοπρίονο, μας άνοιξε το δρόμο για την αρχή του φαραγγιού. Πολλά δέντρα, βάτα και κλαριά, ήταν πεσμένα στο μονοπάτι, από τις βροχοπτώσεις του χειμώνα, αλλά σύντομα βρεθήκαμε να ντυνόμαστε στην κοίτη με τις στολές μας.

Το Φαράγγι είναι η χαρά των μικρών αλμάτων, όπως είναι διαμορφωμένο, έχοντας παντού μια άγρια επικάλυψη αλάτων στα βράχια, τέτοια που δύσκολα θα γλιστρήσει κάποιος. Αυτό μειώνει τον κίνδυνο τραυματισμών και είμαστε πιο ήσυχοι από αυτή την άποψη.

Μετά από μπόλικο κολύμπι και βουτιές, φτάσαμε στούς δύο τελευταίους μεγαλύτερους καταρράκτες, κάνοντας αλλαγές από διπλά σε μονά σχοινιά, παρακάμψεις και όλα όσα μάθαμε στο στεγνό πεδίο, με νερά αυτή τη φορά.

Νωρίς το απόγευμα ήμασταν ήδη σε μια ταβερνούλα του κοντινού χωριού Πλάτανος, για τις απονομές και νοστιμότατο φαγητό.

Ήταν ένα ωραίο Σεμινάριο που εύκολα προχώρησε στην ύλη, μας χάρισε ωραίες, μέχρι συγκινητικές στιγμές και έπεται συνέχεια, αν κρίνουμε από την ήδη κανονισμένη επόμενη κατάβαση. Καλή αρχή στους νέους μας συναδέλφους!

Συγχαρητήρια σε όλους τους “παλιούς” που βοήθησαν στην πραγματοποίησή του, με υπευθυνότητα!

Ξεκίνησε και φέτος το Σεμινάριο για την Μύηση στην Κατάβαση Φαραγγιών, με θεωρητικό στις 9/5/25 και ακολούθησαν τα πρακτικά το Σαββατοκύριακο. Με πολύ καλή απόδοση, όλο το Σχολείο επιδόθηκε στην εφαρμογή των τεχνικών, ολοκληρώνοντας σχεδόν όλη την ύλη. Ακολουθεί το επόμενο θεωρητικό και το επόμενο Σαββατοκύριακο, θα κατέβουμε κανονικά Φαράγγια. Καλές καταβάσεις στους νέους μας Συναδέλφους!