Category Archives: Uncategorized

6/6/2023 Φαράγγι Μέγα ρέμα

Αφού με μας ταίριαξε κάτι καλύτερο και μακρινότερο για το τριήμερο, αποφασίσαμε να πάμε σ’ αυτό, μιας και έχει και ιαματικά λουτρά κοντά. Και βέβαια μπήκαμε με κοντομάνικα, μιας και νερό δεν έτρεχε ούτε στάλα. Παρ’ όλα αυτά, εμείς καλά περάσαμε και το διασκεδάσαμε δεόντως, στήνοντας οδηγούμενες καταβάσεις και κάνοντας ότι μπορούσαμε για να αποφύγουμε το μπανιάρισμα στις μαύρες βάθρες.
Με τα πλατσουρίσματα να δίνουν και να παίρνουν, το γέλιο ήταν σχεδόν συνεχόμενο, αλλά λίγο μετά την “Αψίδα” που έχει το φαράγγι, αποφασίσαμε να βγούμε πριν πέσουμε στις τελευταίες λιμνούλες. Εκεί, πριν χρόνια, είχαμε χωθεί στη λάσπη πάνω από το γόνατο και δεν το ξεχνάω!
Συνεχίσαμε τη μέρα μας στα Θερμά Λουτρά και την τελειώσαμε σε γνωστό μας ταβερνάκι της περιοχής.

14/5/2023 Σεμινάριο Μύησης, Φαράγγι Χάβου.

Για το τελείωμα του Σεμιναρίου, επιλέξαμε το Φαράγγι του Χάβου στα Καμπιά.
Είχε λίγο παραπάνω νερό από όσο θα θέλαμε, αλλά δεν το κάνεις και παραγγελία!
Οπότε στην πρώτη κατάβαση που πέφτει μέσα στον καταρράκτη, στήσαμε ανθρώπινο ρελέ, πού όταν κατέβηκε κι ένας ακόμα, έγινε εύκολο. Ένας μεγάλος βράχος που είχαμε αρματώσει γι’ αυτή τη δουλειά, έχει παρασυρθεί χρόνια πρίν.
Όλα πήγαν πολύ καλά και ο ενθουσιασμός της ομάδας χτύπησε ταβάνι! Εμείς βέβαια, χωρίς να παραβλέψουμε τις κρίσιμες λεπτομέρειες, κρατήσαμε τους κινδύνους μακριά, στήνοντας και δίνοντας οδηγίες, ώστε να μην υπάρξει καθόλου αίσθηση απώλειας ελέγχου.
Προχωρώντας δοκιμάσαμε πάλι τεχνικές, μέχρι και διασωστικό σχοινί, που δεν χρειαζόταν βέβαια, αλλά μόνο για την εμπειρία.
Συγχαρητήρια σε όλους, αρματωτές και μαθητές! Και σ’ ανώτερα.

13/ Μαΐου/2023 Σεμινάριο Μύησης, Φαράγγι Μύλων

Για τρίτη μέρα πρακτικών, επιλέξαμε αυτό το φαράγγι, που έχει αρκετά τεχνικά σημεία, όπως και ενδιάμεσο εκτεθειμένο ρελέ, ώστε να εμπλουτιστεί η γνώση των μαθητών του Σεμιναρίου.
Οι καταβάσεις πήγαν ρολόι και μία ευχάριστη συνάντηση με ένα φιδάκι και τη μαμά του, διάνθισε την εμπειρία μας.
Το χαμόγελο φώτιζε τα πρόσωπα όλων, μια μεγάλη ανταμοιβή των προσπαθειών μας στα πλαίσια της εκπαίδευσης. Κάναμε πράξη τις τεχνικές σε πραγματικό πεδίο, που εκτός από το πέρασμα αλλαγής, περιελάμβανε τραβέρσες πρόσβασης, παρακάμψεις, συνοδευόμενες καταβάσεις και όλα τα σχετικά.
Με την ευκαιρία, αναφέρω ότι η τελευταία παράκαμψη, έχει έναν φθαρμένο ιμάντα για απόσυρση. Δεν είχαμε ένα κομμάτι σχοινί να τον αντικαταστήσουμε, οπότε κάναμε ανακλήσιμη παράκαμψη, πράγμα που συνιστούμε σε όσους πρόκειται να κάνουν την κατάβαση και διαβάζουν τη σελίδα μας.
Φύγαμε για Αθήνα νωρίς το απόγευμα, με έντονη την προσμονή όλων για το αυριανό φαράγγι, με νερά αυτή τη φορά, για να συμπληρωθεί ο κύκλος των μαθημάτων.

6 & 7 Μαΐου 2023 Σεμινάριο Μύησης στην κατάβαση Φαραγγιών

Με καλό καιρό και σε καινούριο πεδίο, ξεκινήσαμε τα πρακτικά μαθήματα για το Σεμινάριο Μύησης. Στήσαμε τέσσερις καταβάσεις με διαφορετική δυσκολία η κάθε μία, κάνοντας πράξη αυτά που οι νέοι φίλοι μας δοκίμαζαν στο οριζόντιο εκπαιδευτικό σχοινί.
Είχαμε μια πολύ καλή κατανόηση στις τεχνικές και παλέψαμε και τους ανάλογους κόμπους, με αρκετή επιτυχία. Όλοι, εκτός από τα βασικά, πέρασαν από μια κατάβαση 30 περίπου μέτρων και μία οδηγούμενη κατάβαση, διασκεδάζοντάς το αναλόγως!
Η συνέχεια, μετά το δεύτερο θεωρητικό, το επόμενο Σαββατοκύριακο, σε πραγματικά φαράγγια.

22/4/23 Φαράγγι Χάβου

Με υποψίες ψιχάλας που συνεχίστηκε σταθερά όλη μέρα από το μεσημέρι και μετά, κατευθυνθήκαμε στα Καμπιά, όπου φτάνοντας στην έξοδο του φαραγγιού, διαπιστώσαμε ότι είχε καλή ροή, όχι όμως απαγορευτική.
Πήραμε τα πράγματά μας και ανεβήκαμε περπατώντας την εύκολη ασφάλτινη διαδρομή, μέχρι την είσοδο πάνω.
Μπαίνοντας στην κοίτη, και πριν το πρώτο ρελέ, συναντήσαμε ένα μελίσσι σε κατάσταση μετεγκατάστασης και με προσοχή το παρακάμψαμε, χωρίς να ενοχλήσουμε, ούτε να ενοχληθούμε.
Η πρώτη κατάβαση μας έδειξε λίγο τα δόντια της, αλλά περάσαμε χωρίς πρόβλημα. Ένας μεγάλος βράχος που είχε πάνω του πλακέτες για να στήνουμε οδηγούμενη κατάβαση, πρέπει να πήρε τη κατηφόρα μαζί με άλλους πολλούς, όπως διαπιστώσαμε, προχωρώντας πιο κάτω. Οι βάθρες που κάναμε άλματα, ήταν αρκετά μπαζωμένες, εκτός από μία και οι αγκυρώσεις δεν είχαν κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Η μεγαλούτσικη λίμνη που είχαμε σκοπό να κάνουμε λίγο πρακτική στο διασωστικό σχοινί, ήταν αλλαγμένη κατά πολύ, δεν έχει την “παραλία” απέναντι από το ρελέ κατάβασης, με συνέπεια να φεύγει το νερό χωρίς να φτιάχνει χώρο κολύμβησης.
Το ψιλόβροχο μας βρήκε μέσα και δεν σταμάτησε μέχρι τις εννιά το βράδυ, όπως το έλεγαν στις προγνώσεις.
Με μια καλοθρεμμένη Σαλαμάνδρα, χωμένη σε μια εσοχή, που μας τράβηξε την προσοχή, κλείσαμε τη μέρα μας και αλλάζοντας τις φόρμες μας με στεγνά ρούχα, καταλήξαμε στην Αμπουδιώτισσα για διανυκτέρευση. Το βράδυ πέρασε ήσυχα, με λίγες βουνίσιες περαστικές βροχούλες.
Την επομένη, αποφασίσαμε ότι το φαράγγι του Μανικιώτη θα είχε φορτωθεί αρκετά περισσότερο νερό από την προηγούμενη φορά που το κατεβήκαμε, και ακυρώσαμε τη δράση. Κατεβαίνοντας από το βουνό, καθίσαμε για ένα καφέ σε ένα χωριουδάκι και ακούσαμε ντόπιους να συζητάνε ακριβώς γι’ αυτό το φούσκωμα του ποταμού, που τροφοδοτείται και από την ομώνυμη καταβόθρα.

9/4/2023 Φαράγγι Μανικιάτη

Κάτω από το χωριό Μανίκια, τρέχει χειμώνα καλοκαίρι ο Μανικιάτης ποταμός που τον έχουμε δει να κατεβάζει μεγάλες ποσότητες νερού, στην αντίστοιχη περίοδο που λιώνουν τα χιόνια και ενισχυόμενη η ροή από κάποιες νεροποντές, να κάνει καταστροφές. Στο γεφύρι του δρόμου που περνάει πάνω από την κοίτη, από την Κύμη προς το χωριό, υπήρχε πηγή, πάγκοι κλπ, ένας όμορφος χώρος με πέτρινα χτίσματα, που μέσα σε μια κατεβασιά διαλύθηκαν και τα κομμάτια τους διακρίνονταν σκόρπια πιο κάτω. Αυτό σημαίνει πάνω από πέντε μέτρα στάθμης και η εκτίμηση είναι μάλλον συντηρητική.
Ξεκινήσαμε την κατάβασή μας από ένα ανοιχτό σημείο, που σύντομα στενεύει, για να σχηματιστεί ο πρώτος καταρράκτης.
Μαζί μας είχαμε τρυπάνι και πλακέτες, για τυχόν βλάβες στις αγκυρώσεις και όντως μας χρειάστηκε σε μια δυό περιπτώσεις. Προσθέσαμε μία σε ένα μονό σημείο και αργότερα άλλη μία, για να κάνουμε τραβέρσα αποφυγής του μπόλικου νερού που συναντήσαμε, προς το τέλος της κατάβασής μας.
Τα ρελέ ήταν σε καλή κατάσταση γενικά, εκτός από αυτό της αλυσίδας του πρότελευταίου καταρράκτη που έχουν λυγίσει οι γωνιακές πλακέτες του, χωρίς όμως εμφανή ραγίσματα. Υπάρχουν κάποια μονά 12άρια βύσματα που ευτυχώς δεν χρειάζονταν σφίξιμο και καλό είναι να το γνωρίζει κάποιος που θεωρεί ότι τα βύσματα στα φαράγγια είναι πάντα 10άρια. Επίσης υπήρχαν κάποια ξεχασμένα καραμπίνερ σε ρελέ, σε καλή κατάσταση, τα οποία αφήσαμε όπως τα βρήκαμε. Κάποια από τα μόνιμα εγκατεστημένα σχοινιά που έχουν τοποθετηθεί, είναι σε καλή κατάσταση, ενώ κάποια άλλα, σίγουρα θα αντικατασταθούν από τα γραφεία που είδαμε στο διαδίκτυο ότι χρησιμοποιούν το φαράγγι για τις καταβάσεις τους. Η παράκαμψη στον τελευταίο 25άρη έχει ένα βασανισμένο κρίκο που όμως λειτουργεί η πύλη του.
Σφίξαμε ότι βίδες και βιδωτούς ανοξείδωτους κρίκους χρειάστηκε και περάσαμε μια όμορφη μέρα, με μια καλή δόση περιπέτειας, λόγω της ποσότητας του νερού, που θα έλεγα ότι ήταν αντίστοιχη με αυτή του Γοργοπόταμου το καλοκαίρι.

5/3/2023 Κοπή της Πίτας του Συλλόγου μας “Θησέα”

Για μιά ακόμη φορά προτιμήσαμε το φιλόξενο σπήλαιο με την μεγάλη ιστορία, γι’ αυτή μας την εκδήλωση.
Είχαμε φιλοξενούμενους από την Σπηλαιολογική Κοινότητα και παλιούς γνωστούς, συγγενείς και φίλους.
Το γεγονός της ημέρας, εκτός βέβαια από το κύριο, ήταν η κατάβαση μέσα στο στένωμα που υπάρχει εκεί, με τα παιδιά του Συλλόγου, που με χαρά μοιράστηκαν την εμπειρία με τους γονείς τους.
Την πίτα έφτιαξε και καλλιτέχνησε, ως είθισται, η Έφη!
Το νόμισμα της πίτας το κέρδισε η Δέσποινα Καλογεροπούλου!
Πάντα τέτοια και με όλο και περισσότερη δράση!

26-27/11/2022 Σεμινάριο Σπηλαιολογίας Α’ Σπηλαιοβάραθρο Τρία Έλατα, Σέττα

Το τελευταίο σαββατοκύριακο του Σχολείου, το περάσαμε από Παρασκευή, στη κεντρική Εύβοια και με έδρα τον χώρο στην θέση “Αμπουδιώτισσα”, που κατασκηνώσαμε. Το κρύο ήταν αρκετό και με δεδομένο το μικροκλίμα της περιοχής, προετοιμαστήκαμε κατάλληλα.
Το σπήλαιο, που βρίσκεται στα 1000μ. περίπου, έχει κι αυτό σχετικά χαμηλή θερμοκρασία, αλλά σαν σταθερό περιβάλλον, δεν επηρεάζεται από τις εξωτερικές συνθήκες.
Μπήκαμε με όλα τα παρόντα μέλη του σεμιναρίου, δυστυχώς είχαμε δύο ασθενείς που δεν μπόρεσαν να είναι μαζί μας, ξεκινώντας με την πρώτη κατάβαση των 30μ. Ανεβήκαμε τα 7-8 μέτρα του τοιχώματος που οδηγεί στη συνέχιση του σπηλαίου και στο μεγάλο του διαδοχικό κατέβασμα των 5+50 μέτρων.
Φτάσαμε στην υπέροχη αίθουσα με τη λίμνη, που πάντα μας περιμένει υπομονετικά μέσα στην αταραξία της, την περιεργαστήκαμε, βγάλαμε μπόλικες φωτογραφίες και συνεχίσαμε κάπου 15-20 μέτρα χαμηλότερα, στο τελικό επίπεδο του βαράθρου. Αυτή τη φορά, δεν βρήκαμε το καταρρακτάκι που είναι εκεί με νερό, αλλά οι γλυφές και οι σχηματισμοί από την παρουσία του, ήταν ολοφάνερες.
Εκεί, λίγο κάτω από τα 100μέτρα, το περιβάλλον είναι καθαρό και αμόλυντο, δείγμα ότι όσοι κατεβαίνουν μέχρι εκεί, δείχνουν τον ανάλογο σεβασμό. Τα σπηλαιοθέματα είναι πάρα πολλά και πάντα θα βρεί κανείς κάτι νέο που δεν έτυχε να ξαναδεί, κι ας έχει κατέβει πολλές φορές. Έτσι κι εγώ ανακάλυψα ένα “δράκοντα” που μας κατασκόπευε ακίνητος, κουλουριασμένος στην οροφή.
Η μονοκόμματη ανάβαση των 50 μέτρων, πήγε πολύ καλά και για την επιτάχυνσή της, βάλαμε δύο σχοινιά. Έτσι δεν είχαμε πολλές αναμονές.
Βγήκαμε κατά τις 19:00′ και κρατώντας τους φακούς αναμμένους αλλάξαμε και τακτοποιηθήκαμε, για να επιστρέψουμε στον χώρο μας, να μαγειρέψουμε και να πούμε τις εμπειρίες μας.
Την επομένη, ξεκίνησε ένα ψιλόβροχο με αέρα και κρύο, που πύκνωνε όσο περνούσε η ώρα κι έτσι περιοριστήκαμε στο να γυρίσουμε λίγο στην περιοχή, ακυρώνοντας την επόμενη επίσκεψη στην Ελατοσπηλιά, ένα οριζόντιο σπήλαιο με ωραίο διάκοσμο, που όμως ήθελε πάνω από μισή ώρα περπάτημα μέσα στη βροχή. Ας είναι, όλοι οι στόχοι του σεμιναρίου επετεύχθησαν, ο καιρός μας φέρθηκε πολύ καλά σε όλη τη διάρκεια του σεμιναρίου, δεδομένου ότι ήταν Νοέμβριος!
Γυρίσαμε και κάναμε τις απονομές των Βεβαιώσεων Παρακολούθησης στους παρόντες, καταλήγοντας στο γνωστό μας ταβερνάκι “Έλατος” στη Σέτα, όπου δόθηκε ο επίλογος ενός πολύ δημιουργικού Σαββατοκύριακου. Στη δράση μας, μας συνόδευσαν και δυο μέλη από τον φιλικό μας Σύλλογο “ΣΠΕΛΕΟ”.

19 & 20/11/2022 Σπηλαιοβάραθρα Μονής Αστερίου και Κορυφογραμμής

Ένα ακόμη επιτυχημένο Σαββατοκύριακο του Σεμιναρίου εξελίχθηκε στα δύο γνωστά μας σπήλαια, που χρησιμοποιούμε για την εκπαίδευση.
Χωθήκαμε και στο στενό πέρασμα του πρώτου και περιηγηθήκαμε στα στενώματα του δεύτερου, μπαίνοντας λίγο βαθύτερα στις εφαρμογές των τεχνικών, απολαμβάνοντας και λίγο πραγματικά έγκοιλα, με τα σκοτάδια και τις δυσκολίες τους. Για το τελείωμα της Κυριακάτικης εξόρμησης, κάναμε τις εξετάσεις των θεωρητικών, μαζί με την απαραίτητη ανάλυση-συζήτηση επί των ερωτήσεων.
Άλλο ένα γεμάτο διήμερο, τελειώνοντας, μας βρήκε γύρω από ένα τραπέζι στο αναψυκτήριο της Καλλοπούλας, να λέμε ο καθένας τις εντυπώσεις του για τις εμπειρίες του και για την επικείμενη τριήμερη εξόρμηση του τελευταίου Σαββατοκύριακου του Σχολείου.