Για το τελείωμα του Σεμιναρίου, επιλέξαμε το Φαράγγι του Χάβου στα Καμπιά.
Είχε λίγο παραπάνω νερό από όσο θα θέλαμε, αλλά δεν το κάνεις και παραγγελία!
Οπότε στην πρώτη κατάβαση που πέφτει μέσα στον καταρράκτη, στήσαμε ανθρώπινο ρελέ, πού όταν κατέβηκε κι ένας ακόμα, έγινε εύκολο. Ένας μεγάλος βράχος που είχαμε αρματώσει γι’ αυτή τη δουλειά, έχει παρασυρθεί χρόνια πρίν.
Όλα πήγαν πολύ καλά και ο ενθουσιασμός της ομάδας χτύπησε ταβάνι! Εμείς βέβαια, χωρίς να παραβλέψουμε τις κρίσιμες λεπτομέρειες, κρατήσαμε τους κινδύνους μακριά, στήνοντας και δίνοντας οδηγίες, ώστε να μην υπάρξει καθόλου αίσθηση απώλειας ελέγχου.
Προχωρώντας δοκιμάσαμε πάλι τεχνικές, μέχρι και διασωστικό σχοινί, που δεν χρειαζόταν βέβαια, αλλά μόνο για την εμπειρία.
Συγχαρητήρια σε όλους, αρματωτές και μαθητές! Και σ’ ανώτερα.

Για τρίτη μέρα πρακτικών, επιλέξαμε αυτό το φαράγγι, που έχει αρκετά τεχνικά σημεία, όπως και ενδιάμεσο εκτεθειμένο ρελέ, ώστε να εμπλουτιστεί η γνώση των μαθητών του Σεμιναρίου.
Οι καταβάσεις πήγαν ρολόι και μία ευχάριστη συνάντηση με ένα φιδάκι και τη μαμά του, διάνθισε την εμπειρία μας.
Το χαμόγελο φώτιζε τα πρόσωπα όλων, μια μεγάλη ανταμοιβή των προσπαθειών μας στα πλαίσια της εκπαίδευσης. Κάναμε πράξη τις τεχνικές σε πραγματικό πεδίο, που εκτός από το πέρασμα αλλαγής, περιελάμβανε τραβέρσες πρόσβασης, παρακάμψεις, συνοδευόμενες καταβάσεις και όλα τα σχετικά.
Με την ευκαιρία, αναφέρω ότι η τελευταία παράκαμψη, έχει έναν φθαρμένο ιμάντα για απόσυρση. Δεν είχαμε ένα κομμάτι σχοινί να τον αντικαταστήσουμε, οπότε κάναμε ανακλήσιμη παράκαμψη, πράγμα που συνιστούμε σε όσους πρόκειται να κάνουν την κατάβαση και διαβάζουν τη σελίδα μας.
Φύγαμε για Αθήνα νωρίς το απόγευμα, με έντονη την προσμονή όλων για το αυριανό φαράγγι, με νερά αυτή τη φορά, για να συμπληρωθεί ο κύκλος των μαθημάτων.

Με καλό καιρό και σε καινούριο πεδίο, ξεκινήσαμε τα πρακτικά μαθήματα για το Σεμινάριο Μύησης. Στήσαμε τέσσερις καταβάσεις με διαφορετική δυσκολία η κάθε μία, κάνοντας πράξη αυτά που οι νέοι φίλοι μας δοκίμαζαν στο οριζόντιο εκπαιδευτικό σχοινί.
Είχαμε μια πολύ καλή κατανόηση στις τεχνικές και παλέψαμε και τους ανάλογους κόμπους, με αρκετή επιτυχία. Όλοι, εκτός από τα βασικά, πέρασαν από μια κατάβαση 30 περίπου μέτρων και μία οδηγούμενη κατάβαση, διασκεδάζοντάς το αναλόγως!
Η συνέχεια, μετά το δεύτερο θεωρητικό, το επόμενο Σαββατοκύριακο, σε πραγματικά φαράγγια.