Από καιρό ο Τάκης Καπλαντζής, κάνοντας χαρτογραφική έρευνα ,με αντικείμενο βέβαια τη Σπηλαιολογία, είχε εντοπίσει ένα ύποπτο σημείο που παρουσίαζε ένα βύθισμα κάποιου είδους, σαν βάραθρο. Τώρα με τραυματισμένο τον ώμο του, το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε, ήταν να προσπαθήσουμε να το εντοπίσουμε, όχι να το κατέβουμε και όπως συνήθως, να κάνουμε επαφές με ντόπιους.
Ο χωματόδρομος από ένα υψόμετρο και πάνω, κρατούσε χιόνι που φανέρωνε ότι οι μόνοι που είχαν περάσει απ’ αυτόν ήταν τα αγρίμια για τουλάχιστον δυό μέρες. Τα ίχνη είχαν αρκετή πυκνότητα και πιθανόν να προέρχονταν από τσακάλια που έχει αρκετά η περιοχή και κάνουν επιθέσεις στα μικρά των κοπαδιών της περιοχής. Τα παρατηρήσαμε για λίγο και συνεχίσαμε για να αφήσουμε τελικά το αυτοκίνητο σε ένα οροπεδιάκι. Με μεγάλη χαρά μετά από λίγο βρήκαμε το βύθισμα που έχει περίπου 25 μέτρα βάθος με πιθανότητες να συνεχίζει.
Επιστρέψαμε στο αυτοκίνητο και συνεχίσαμε προς ένα σημείο που υπήρχε σπήλαιο αρκετά γνωστο και πράγματι, μισής ώρας περπάτημα, μας έφερε πάνω από ένα Βάραθρο με 20μ περίπου βάθος και συνέχεια μερικά μέτρα ακόμη, χωρίς να μπορούμε να δούμε με σιγουριά πόσο. Όπως το περιμέναμε, είδαμε βύσματα σε ένα σημείο, κι έτσι σιγουρευτήκαμε ότι κάποιοι έχουν κατέβει εκεί, το καταγράψαμε κι αυτό και φύγαμε για να ανταμώσουμε με έναν φίλο μας βοσκό στη Νεστάνη.
Άγγελος Βλαχόπουλος