Για τελευταία εξόρμηση για το 2015, είπαμε να κάνουμε μια μικρή, χαλαρή κατάβαση φαραγγιού και επιλέξαμε μια που να είναι σχετικά κοντά και όμορφη, το φαράγγι του Χάβου στα Καμπιά Ευβοίας.
Ξεκινήσαμε από Αθήνα το πρωί στις 08:00’ και στις 13:30 ήμασταν στα αυτοκίνητα και ετοιμαζόμασταν για τις φοβερές πέστροφες του φίλου Κώστα που έχει την ταβέρνα στην πλατεία του χωριού.
Βρήκαμε νερό αρκετό για να έχουμε δράση και για να κάνουμε τα δύο άλματα που μπορέσαμε. Γενικά οι βάθρες είχαν γεμίσει από φερτά και τα ίχνη από κάποιες γερές κατεβασιές ήταν προφανή. Η μεγάλη βάθρα είχε ίσα-ίσα το απαραίτητο βάθος για το άλμα που κάνουμε εκεί και αμέσως μετά, ένα περίπου μέτρο πιό πέρα ήταν αβαθής.
Την κατάβαση κάναμε οι: Γεράσιμος Κρεμμύδας, Τάκης Καπλαντζής, Διονύσης Δρίλλιας και ο γράφων, Άγγελος Βλαχόπουλος, μαζί μας όμως είχαμε και δύο κορίτσια, , την Μαίρη και την Κατερίνα που όσο χρόνο χρειαστήκαμε για να βγούμε, πέρασαν την ώρα τους γνωρίζοντας την περιοχή, μας διευκόλυναν με τη μεταφορά των αυτοκινήτων και τις ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό.
Είχαμε μια ωραία ηλιόλουστη ημέρα και με πολύ καλή διάθεση ολοκληρώσαμε την εξόρμησή μας , αλλά και την δράση μας για φέτος.
Monthly Archives: December 2015
20/12/15 Ορυχεία Λαυρίου
Λίγο πρίν φτάσουμε στο Λαύριο και πρίν μπούμε στην ευθεία που στο τέλος της αριστερά βρίσκεται το θέατρο του Θωρικού, υπάρχουν διάφοροι λόφοι που βρίσκονται δεξιά από την Αθηνών-Λαυρίου.
Όπως και σχεδόν όλη η περιοχή και αυτοί είναι γεμάτοι στόμια στοών ορυχείων διαφόρων περιόδων.
Σε μιά απ’ αυτές τις εισόδους μπήκαμε με τον Ηλία Σιατούνη και οδηγό τον Μανώλη Μοσχολιδάκη για να συνεχίσουμε την έρευνά του, από ένα σημείο και μετά, σε ένα από τα πολλά ορυχεία της περιοχής, που εκείνος είχε ξαναπάει ανιχνεύοντας και είχε αφήσει σημεία για έρευνα που ήθελαν αρμάτωμα.
Η πορεία μας έφερε σε μιά μεγάλη αίθουσα με ένα δαίδαλο στοών σε πολλά επίπεδα, που στο χαμηλότερο σημείο της υπήρχε πηγάδι με μιά παλιά μεταλλική σκάλα στη μία πλευρά. Εκεί αρματώσαμε για σιγουριά και κατεβήκαμε στο επίπεδο της εισόδου του πηγαδιού. Ή κατάβαση ήταν περίπου είκοσι μέτρα. Ερευνήσαμε την δυνατότητα να το κατεβούμε, αλλά ο Μανώλης κοιτώντας τα ξύλινα στηρίγματα και τον πάτο, θυμήθηκε ότι σε προηγούμενη επίσκεψή του μπαίνοντας από άλλη χαμηλότερη υψομετρικά είσοδο, είχε περάσει κάτω από αυτό το πηγάδι περπατώντας σε μία στοά. Έτσι εγκαταλείψαμε το εγχείρημα και αρχίσαμε να εξερευνούμε τον περίγυρο.
Σε ένα σημείο μιας στοάς έτρεχε λίγο νερό που είχε σχηματίσει λιμνούλα και σχηματισμούς γκούρ, σε άλλο υπήρχε νερό παλιότερα αφήνοντας τα λευκά ίχνη του σε σχήμα καταρράκτη. Βρήκαμε μισοθαμένες ράγιες, ένα απομεινάρι από βαγονέτο, περιπλανηθήκαμε στο δίκτυο των στοών και βρήκαμε 2-3 εισόδους ακόμη, αφήνοντας μερικές εκκρεμότητες για κάποια άλλη μέρα.
Άγγελος Βλαχόπουλος
5 & 6/12/2015 Βάρ. Τρία Έλατα-Κατελάνι
Για τελευταία εξόρμηση του Σεμιναρίου Σπηλαιολογίας 2015, επιλέξαμε την περιοχή της Σέτας στην Εύβοια, επειδή έχει τουλάχιστον δύο κοντινά, στην μεταξύ τους απόσταση, σχετικά βαθιά, με μία τουλάχιστον μονοκόμματη 50άμετρη κατάβαση το καθένα και αρκετά τεχνικά σπήλαια. Βέβαια ο πλούσιος στολισμός τους είναι και ένας παράγοντας που μας κάνει και δεν κουραζόμαστε να τα επαναλαμβάνουμε κι εμείς. Ιδίως τα Τρία Έλατα πάντα θα έχουν μια γωνίτσα με κάτι λεπτό και πανέμορφο που θα δει κανείς για πρώτη φορά.
Έτσι κι αυτή τη φορά παρακολουθώντας προσεκτικά τους χειρισμούς των νέων μας συντρόφων, περιηγηθήκαμε στις όμορφες αίθουσες, απολαύσαμε τις ομορφιές στα Τρία Έλατα και εξασκηθήκαμε στις τεχνικές στο Κατελάνι μιας και η γνωστή μας λίμνη ήταν και πάλι γεμάτη με 2-3 μέτρα νερό και για να την αποφύγουμε στήσαμε την στριμωχτή τραβέρσα που είχαμε αρματώσει πρίν χρόνια.
Αυτή μας βγάζει από τη διαδρομή του νερού περνώντας από πάνω και από στενό σημείο καταλήγει δεξιά στο τοίχωμα. Εκεί υπάρχει ένα παταράκι με πολύ γερό διαμπερές δέσιμο και με κινητή αλλαγή βγαίνουμε χωρίς τριβές σε χαμηλότερη αγκύρωση που έχουμε βάλει, με ένα μόνιμο Κέβλαρ και ένα βιομηχανικό ανοξείδωτο. Η συνέχεια είναι εύκολη με μιά λοξή κατάβαση 4-5 μέτρων το πολύ.
Όλα τα βύσματα που είχαμε τοποθετήσει τα βρήκαμε σε πολύ καλή κατάσταση, πλήρως λειτουργικά.
Το απόγευμα του Σαββάτου επιστρέψαμε στον κατασκηνωτικό χώρο στην Αμπουδιώτισα και στήσαμε ένα τσιμπούσι απίστευτης “λιτότητας”, από κείνα που ανοίγεις μία αποξηραμένη τροφή βουνού, βράζεις το νερό και ενώ την περιμένεις να μουλιάσει, την συνοδεύεις με καμιά εικοσπενηνταριά μπριζολο-λουκανικο-παΐδια στα κάρβουνα, που θα μπορούσαν να φάνε μαζί μας και ένα κοπαδάκι σκυλιά. Εκτός όλων των άλλων συνοδευτικών των συνοδευτικών! Τέλος πάντων, “πεινασμένοι” και “καταπονημένοι” πέσαμε για ύπνο και όσοι δεν ήταν μετρίως εγκρατείς, το κατάλαβαν την άλλη μέρα στα στριμώγματα της τραβέρσας στο Κατελάνι!
Σημειωτέον ότι το βράδυ στις 1:00′ η θερμοκρασία ήταν στους -2° και μάλλον έπεσε κι άλλο τα ξημερώματα.
Καλές και πολλές εξορμήσεις στους νέους μας Σπηλαιολόγους!
- OLYMPUS DIGITAL CAMERA
- OLYMPUS DIGITAL CAMERA
- OLYMPUS DIGITAL CAMERA
- OLYMPUS DIGITAL CAMERA
- OLYMPUS DIGITAL CAMERA