Κάνοντας προβολή του τερματικού στίγματος του σπηλαίου στο χάρτη της επιφάνειας, διαπιστώσαμε ότι 250μ. περίπου ψηλότερα από τους υπόγειους δρόμους που ήμασταν την προηγούμενη μέρα, είναι διακριτό ένα ρήγμα που συμπίπτει κατά πολύ με την υπόγεια πορεία μας. Αφιερώσαμε λοιπόν την Κυριακή για έρευνα του πεδίου πάνω από το σπήλαιο.
Προσπαθήσαμε να ανέβουμε με το αγροτικό του Κώστα σε ένα δρόμο που θα μας έφερνε στο υψόμετρο που θέλαμε, ώστε να τραβερσάρουμε στο ισουψές της περιοχής έρευνας, αλλά πολύ γρήγορα συναντήσαμε πεσμένα τεράστια δέντρα και συνεχίσαμε την ανάβαση με τα πόδια.
Κάναμε μεγάλο κύκλο αλλά πήραμε πληροφορία για το πεδίο πάνω από το σπήλαιο και για το που περίπου μπορεί αυτό να κατευθύνεται.
Η κοπιαστική μας πορεία μας έφερε στα ριζά του ρήγματος που είχαμε εντοπίσει στον χάρτη. Στην πραγματικότητα είναι μία Ταπείνωση του Πρανούς που σε πολλά σημεία αφήνει το βράχο γυμνό και κάθετο. Στο επίπεδο που ενώνεται με το ελατοδάσος ανακαλύψαμε πολλές σπηλαιώσεις μία εκ των οποίων 10μ μέσα και 2-3μ χαμηλότερα σχηματίζει λίμνη με σκληρό βυθό, ρηχή περίπου στα 15-20 εκ. αλλά μεγάλη σε έκταση. Την περπάτησε για λίγο ο Αλέξ.Τσεκούρας ο οποίος και την εντόπισε, με γυμνά πόδια, αλλά η πολύ χαμηλή θερμοκρασία του νερού δεν του επέτρεψε να παραμείνει για πολλή ώρα. Μένει να το ξαναεπισκευτούμε εξοπλισμένοι κατάλληλα, όπως και άλλα σημεία που έχουμε αφήσει για μιά επόμενη έρευνα.