7/7/2018 Σπήλαιο Αγ. Πνεύματος

Για την προγραμματισμένη αποστολή μαζευτήκαμε τρία άτομα, και η ομάδα συστάθηκε από τον Κώστα Στασινό, την Ξένια Γεωργοπούλου κι εμένα τον Άγγελο Βλαχόπουλο.
Μπήκαμε το πρωί του Σαββάτου εφοδιασμένοι με όλα τα απαραίτητα και με τη διάθεση να μείνουμε πολλές ώρες ώστε τουλάχιστον να φτάσουμε μέχρι το πέρασμα του Άρη στα 1218μέτρα και όχι απαραίτητα να το περάσουμε, κάνοντας διανοίξεις και βελτιώσεις στη διαδρομή. Ο κύριος σκοπός μας δηλαδή ήταν να προετοιμαστεί μια επόμενη αποστολή που θα είχε ευκολότερη πρόσβαση και για το λόγο αυτό πήραμε τρυπάνι με δύο μπαταρίες, σακούλες μπάζων, καψούλια και όλα τα υπόλοιπα χρειαζούμενα.
Η πορεία μας δυστυχώς σταμάτησε στο λαγούμι στα 400μ. που είχε αρκετό νερό. Θα μπορούσαμε να το περάσουμε αδειάζοντας με το κάνιστρο αρκετό από αυτό, ώστε να μην γίνουμε τελείως μούσκεμα, αλλά η ροή από το γνωστό «βρυσάκι» ήταν συνεχόμενη και σταθερή, περισσότερη από την προηγούμενη φορά. Αν είχαμε ένα-δύο άτομα που θα έμεναν εκεί για ασφάλεια, θα το επιχειρούσαμε, αλλά το γεγονός αυτό όπως και οι προγνώσεις για άστατο καιρό μας απέτρεψαν από το να το προσπαθήσουμε.
Ως εκ τούτου, αφιερώσαμε τον χρόνο μας κάνοντας βελτιώσεις στην διαδρομή μας προς τα πίσω βαθαίνοντας τα περάσματα και οχυρώνοντάς τα με τα σακιά που είχαμε μαζί μας. Επίσης ενώ εγώ έβαζα δυο καψούλια στο πέρασμα που ήταν κάποτε η σκάλα, οι άλλοι δύο έκαναν μια πολύ καλή φωτογράφηση του τμήματος αυτού. Τελείωσα με τη διάνοιξη και προχωρώντας συνέχισα με μικροβελτιώσεις προς τα έξω, φτάνοντας πολύ νωρίτερα από τους άλλους.
Βγήκα σε ένα συννεφιασμένο απομεσήμερο και μέχρι να καθήσω λιγάκι περιμένοντας, ξεκίνησε μια βροχή, όχι πολύ δυνατή, αλλά ήρθε σαν μια επαλήθευση του σκεπτικού μας και μέχρι να νυχτώσει έβρεξε πάλι 3-4 φορές με μικρότερη ένταση. Μια υπέροχη βραδυνή δροσιά μας έκανε να αναζητήσουμε πιο ζεστά ρούχα και για να κοιμηθούμε χρειαστήκαμε καλά σκεπάσματα, σε μια απολαυστική αντίθεση με τη ζέστη στα πεδινά.