Φύγαμε από την Αθήνα, για να κάνουμε την εξερεύνηση, την Κυριακή το απόγευμα ο Κώστας Τράμπας (ΠΟΑ), ο Αλέξανδρος Ασημακόπουλος(ΠΟΑ) κι εγώ, και κοιμηθήκαμε κοντά στην Ηράκλεια, στην έξοδο του φαραγγιού στα πεδινά. Την επομένη πρωί-πρωί έφτασαν ο Βαγγέλης Μαρκόπουλος και η Μαριάννα Τάσση(ΣΠΕΛΕΟ) και από Λαμία ο Κώστας Στασινός που προσφέρθηκε να μας ανεβάσει στην είσοδο πάνω.
Το είχαμε δει στις 22/12/2018 (αναφορά Ιστοσελ.thiseas.org 12ος 2018) όταν είχαμε πάει για εξερεύνηση ενός σπηλαίου στα πρανή κοντά στην είσοδό του. Από τότε είχαμε καταλάβει ότι δεν θα έχει ιδιαίτερο τεχνικό ενδιαφέρον, αλλά η 250 μέτρων υψομετρική διαφορά σε περίπου 700μ. μήκος κάτοψης, μας κίνησε την περιέργεια.
Πρόκειται για ένα Φαράγγι παράλληλο του Δελφινάκου, που τρέχει μόνο τον χειμώνα και όχι πολύ. Αυτό είναι εμφανές από τη βλάστηση που διατηρεί μέσα στην κοίτη του και από τα βράχια που δεν έχουν καθαριστεί από απότομες συνεχόμενες κατεβασιές, με αποτέλεσμα ότι δύσκολα θα βρεθεί συμπαγές πέτρωμα για αγκυρώσεις. Ούτως ή άλλως με τη βοήθεια των δέντρων χρειάστηκε και τοποθετήσαμε πολύ λίγα βύσματα, που θα μπορούσαμε κι αυτά να αποφύγουμε με δεσιές λίγο πιο πίσω ή πάνω στα πρανή. Χρησιμοποιήσαμε σχοινιά σε 14 καταβάσεις με τη μεγαλύτερη γύρω στα 25μ. Ελπίζαμε για κάτι περισσότερο και θεαματικότερο, αλλά αυτό είχε ο τόπος κι αυτό μας πρόσφερε.
Νωρίς το μεσημέρι ήμασταν ήδη στο αυτοκίνητο, έχοντας ικανοποιήσει την περιέργειά μας.
Άγγελος Βλαχόπουλος