18/7/2020 Έρευνες στον Χελμό

Είχαμε ελεύθερο αυτό το Σάββατο κι έτσι φύγαμε με τον Τάκη Καπλαντζή για τα Καλάβρυττα να συναντήσουμε άτομα που θα μας οδηγούσαν σε σπήλαια στη γύρω περιοχή.
Κάναμε ένα καλό ταξίδι και λίγο μετά τις 10:00 συναντήσαμε τους ντόπιους και ξεκινούσαμε ήδη για το πρώτο. Ήταν η καταβόθρα στους Άνω Λουσούς και δίπλα της το βάραθρο Καλιακουδότρυπα, για τα οποία υπάρχουν αναφορές εντοπισμού και έρευνας ήδη από τη δεκαετία του ’70. Τα καταγράψαμε και φύγαμε για ένα ακόμη εκεί κοντά που είναι έξοδος νερών, καταγεγραμμένο και εξερευνημένο επίσης, μόνο που καταλήγει σε νερό που φαινόταν αρκετά βαθύ και μπορεί να είναι περαιτέρω προσβάσιμο με κατάδυση και μόνο.
Η πλάκα είναι ότι όπως μας έλεγαν τα ονόματα, τα βρίσκαμε και στο διαδίκτυο επί τόπου, και τουλάχιστον στο ένα είχα πάει πρίν 10-15 χρόνια!
Όταν είπαμε τα νέα στους ανθρώπους, απογοητεύτηκαν που δεν μας έδειξαν κάτι καινούριο, το δικό μας κέφι μας όμως δεν χάλασε. Τους εξηγήσαμε ότι γίνονται αυτά πολλές φορές, ανανεώσαμε το ραντεβού μας για κάποια επόμενη φορά και για επιστροφή διαλέξαμε δασικούς δρόμους που μας έφεραν μέσα από ελατοδάση και πανέμορφα τοπία πάνω από τη λίμνη Δόξα.
Στην πορεία ακολουθήσαμε ένα δρόμο που ανέβαινε σε ένα ενδιαφέρον τοπίο με ασβεστολιθικές πλεύρες που τελικά ήταν αδιέξοδος, αφήσαμε το αυτοκίνητο, χωριστήκαμε και ερευνήσαμε, ο Τάκης μία επιβλητική βραχοσκεπή κι εγώ δυό πηγές και άλλα μέρη που θα περίμενε κανείς ότι θα έχει πολλά καρστικά φαινόμενα, δεν βρήκαμε όμως κάτι πραγματικά ενδιαφέρον.
Σταματήσαμε στο εκκλησάκι δίπλα στην Τρύπα του Φενεού και πήγαμε στο σπήλαιο, αλλά ήταν πολύ αργά για να το κατέβουμε και συνεχίσαμε φτάνοντας σε ασφάλτινους δρόμους που όταν τους πατάμε χάνεται η μαγεία και νομίζω ότι έχουμε μισοφτάσει ήδη στην Αθήνα!
Άγγελος Βλαχόπουλος