Χρόνια είχα να κατέβω στο βάραθρο αυτό και δεν είχα δει τα καινούρια συρματοπλέγματα που τοποθέτησε ο στρατός κόβοντας το μονοπάτι που ακολουθούσε μια ομαλή πορεία ανεβαίνοντας λίγο και πολύ σύντομα κατηφόριζε προς την Πυρναρή, το ρέμα που ένα χιλιόμετρο πιο πάνω και πολύ κοντά στην κοίτη του βρίσκεται το σπηλαιοβάραθρο.
Αναγκαστήκαμε να ανέβουμε αρκετά ψηλά και κάποτε πέσαμε στο ρέμα. Κόψαμε αριστερά στις αποθέσεις μιας παλιάς απόπειρας διάνοιξης σήραγγας, βρήκαμε το μεγάλο άνοιγμα που έχει διάμετρο 10-15μέτρα και ξεκινήσαμε το αρμάτωμα.
Μετά από το κατέβασμα των 35μέτρων που έχει, βρεθήκαμε στην μεγάλη αίθουσα του σπηλαίου. Περιηγηθήκαμε για λίγο και ανεβήκαμε 10μέτρα στο βάθος της αίθουσας για να προσεγγίσουμε και το τελευταίο μέρος με μια κατάβαση 15 μέτρα. Εκεί, εμείς κι άλλοι συνάδελφοι, έχουμε προσπαθήσει να προχωρήσουμε κι άλλο προς τα κάτω, ξεμπαζώνοντας τα μικρά ανοίγματα. Δεν έχουμε δυστυχώς κατορθώσει να κάνουμε κάτι σημαντικό.
Επιστρέψαμε στη μεγάλη αίθουσα αντικρίζοντας τον κατακάθαρο ουρανό και ανεβήκαμε για την επιστροφή.
Ανδρέας Λιόσης, Άγγελος Βλαχόπουλος και ακόμη ένα άτομο που δεν θέλει να δημοσιεύεται το όνομά του στο διαδίκτυο.