30/5/2021 Πύργου Μεγάλο βάραθρο

Η Κυριακή αυτή μας υποδέχτηκε με μια ελαφριά ψιχάλα και αρκετή νέφωση, αλλά αυτό καθόλου δεν μας πείραξε, γιατί από ζέστη είχαμε αρκετή αυτές τις μέρες
Φτάσαμε στο σημείο που αφήνουμε το αυτοκίνητο κοντά στην είσοδο του σπηλαίου και αρχίσαμε τις ετοιμασίες. Είχαμε σκοπό να φτάσουμε στο μεγάλο πατάρι στα 70μέτρα, οπότε μοιράσαμε τα υλικά και αρχίσαμε τις αλλεπάλληλες καταβάσεις. Μετά την πρώτη 6άμετρη, περάσαμε τα στενώματα που έχει εκεί, κάπου στα 8 μέτρα και έως τα 15, προωθώντας τα σακίδια από χέρι σε χέρι και σύντομα φτάσαμε στο μικρό πατάρι από το οποίο ξεκινούν οι κύριες καταβάσεις.
Πρόκειται για διάκλαση, μία ρωγμή δηλαδή στον ορεινό όγκο που σε αρκετά σημεία είναι στενή και είναι παντού καλυμμένη με μυτερά σαν κοράλλια ασβεστιτικά σπηλαιοθέματα.
Το αρμάτωμά του απαιτεί ακρίβεια μιας και όπου ακουμπήσει και τριφτεί το σχοινί, μπορεί να πληγωθεί σοβαρά και να χρειαστεί να το κόψουμε. Με αντικριστές αγκυρώσεις και παρακάμψεις κρατήσαμε τα υλικά μας ανέπαφα κι εμείς φτάσαμε στο σκοπό μας, όπου τσιμπώντας κάτι πληροφόρησα τα παιδιά για το νέο μέρος του σπηλαίου που ανακαλύψαμε, την πρόσβασή του που αρχίζει από αυτό το πατάρι, τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε και την τελική αίθουσα που κατεβήκαμε πριν πέντε χρόνια περίπου.
Χωρίς να βιαζόμαστε αρχίσαμε να ανεβαίνουμε κι ο Ανδρέας ανέλαβε το ξαρμάτωμα. Σύντομα φτάσαμε στο μικρό πατάρι, μαζέψαμε τα υλικά στους σάκους και δίνοντάς τους πάλι ο ένας στον άλλο περάσαμε τα στενώματα. Βγήκαμε αργά το μεσημέρι σε μια ηλιόλουστη μέρα, με τον καιρό να έχει αλλάξει διαθέσεις.
Ανδρέας Λιόσης, Άγγελος Βλαχόπουλος και ακόμη ένα άτομο που δεν θέλει να δημοσιεύεται το όνομά του στο διαδίκτυο.