Ο σχεδιασμός της εξόρμησης ξεκίνησε από τις συζητήσεις που κάναμε κατά τη διάρκεια των πρόσφατων σεμιναρίων, του 5ου και 6ου και στις απονομές των Βεβαιώσεων, οπότε έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, για να την πραγματοποιήσουμε.
Παρασκευή απόγευμα ξεκινήσαμε να αναχωρούμε από διάφορες συνοικίες της Αθήνας και άλλοι νωρίτερα κι άλλοι αργότερα, φτάσαμε στο γνωστό μας κατασκηνωτικό χώρο, δίπλα στον Κρικελοπόταμο.
Νωρίς-νωρίς το Σάββατο μπήκαμε στα αυτοκίνητα, ανεβήκαμε στην πλατεία της Ροσκάς και χωθήκαμε στην πρασινάδα της πλαγιάς που οδηγεί στο φαράγγι.
Το ξεχωριστό πεδίο με επικρατούν πέτρωμα τον Σχιστοκερατόλιθο, σε κατακτά από την πρώτη στιγμή. Οι πτυχώσεις του σε βάζουν στη διαδικασία να φανταστείς το Ιζηματογενές που σε κάποια εποχή της ορογένεσης, συμπιέστηκε, κατακερματίστηκε και μεταμορφώθηκε στη σημερινή του κατάσταση. Η κάποτε λάσπη, έγινε βράχος γερός σε πολλά σημεία για να αρματώσει κανείς σχεδόν όπου θέλει. Οι πρώτες μικρές φιλικές καταβάσεις, είναι σαν να σου κάνουν μια εκτεταμένη προθέρμανση για τις λίγο μεγαλούτσικες και εκτεθειμένες που εντοπίζονται προς το τέλος της πορείας που βγάζει στον Κρικελοπόταμο. Είχε νερό τόσο όσο να είναι γεμάτες οι βάθρες, επιτρέποντάς μας να κάνουμε αρκετά άλματα και μερικές τσουλήθρες, διασκεδάζοντάς το αναλόγως.
Οι αγκυρώσεις είναι γενικά εντάξει, αλλά κάποιες έχουν μερικές ζημιές, που όμως με κάποιες πατέντες μπορεί κανείς να δημιουργήσει μια ασφαλή πρόσδεση.
Η ομάδα συντονίστηκε αρκετά καλά κι έτσι νωρίς το απόγευμα περνούσαμε το Πανταβρέχει, ανεβαίνοντας το ποτάμι για τις σκηνές μας.
Μαγειρέψαμε και φάγαμε με όρεξη και μόλις νύχτωσε, ήμασταν έτοιμοι για ύπνο!

Την Κυριακή ξυπνήσαμε με τη ησυχία μας, κατευθυνόμενοι προς τη Μαύρη Σπηλιά, ένα φαράγγι με σιδερένιο μονοπάτι (via ferrata), καρφωμένο στη δεξιά πλευρά του, που συνδυάζει αυτή την τεχνική πρόσβαση, με κατάβαση με σχοινιά, μέσα από τα νερά, που ήταν κατακάθαρα και δροσερά, σχέτη απόλαυση μέσα στο λιοπύρι! Μας ήρθε πολύ καλά από όλες τις απόψεις, γιατί και το ευχαριστηθήκαμε, αλλά και νωρίς το μεσημέρι, ήμασταν ήδη σε ταβερνάκι κοντά στον Προυσσό για ένα μεσημεριανό, πρίν την επιστροφή.