Αυτό το βάραθρο πολλοί το κατεβαίνουν μέχρι την πρώτη του αίθουσα, γύρω στα 20 μέτρα, κάνουν την προπόνησή τους, ή την εκπαίδευσή τους, όπως κάνουμε κι εμείς άλλωστε και βγαίνουν.
Όταν όμως θέλει κάποιος να προπονηθεί στα στενώματα, κάθετα και οριζόντια, αξίζει να το κατέβει μέχρι κάτω, κάπου στα 60-65 μέτρα.
Για τη μία από τις καταβάσεις, θα πρέπει να βάλουμε τον καταβατήρα μας στη μακρυά λανιέρα, γιατί διαφορετικά μπλοκάρει πάνω μας και μπορεί να εγκλωβιστούμε, όσο για τις υπόλοιπες, όλες θέλουν το κάτι τις τους..
Το πήγαμε λοιπόν μέχρι το βαθύτερό του σημείο, αποκομίζοντας μια ακόμη ωραία εμπειρία ιδίως για τους τρείς, ευτυχώς μετρίων διαστάσεων, του τελευταίου Σεμιναρίου, που μας συντρόφεψαν και απολαύσαμε όλοι μαζί την τεχνική αυτή σπηλιά.
Στην ανάβαση τώρα, τα πράγματα γίνονται λίγο πιο δύσκολα, αλλά βοηθώντας ο ένας τον άλλο, ξεπερνάς και δυσκολότερα εμπόδια.
Λίγο κοπανημένοι και λίγο γρατζουνισμένοι, πάντως πολύ κεφάτοι, καταλήξαμε να συζητάμε γελώντας, τις δυσκολίες και τα παθήματα της ημέρας πίνοντας ένα καφέ στη Καλοπούλα, νωρίς το απόγευμα.
Με τους: Γεράσιμο Κρεμμύδα, Κώστα Αναγνώστου, Αλέξιο Θεοφιλόπουλο, Δημήτρη Πέττα.