Λίγο πρίν φτάσουμε στο Λαύριο και πρίν μπούμε στην ευθεία που στο τέλος της αριστερά βρίσκεται το θέατρο του Θωρικού, υπάρχουν διάφοροι λόφοι που βρίσκονται δεξιά από την Αθηνών-Λαυρίου.
Όπως και σχεδόν όλη η περιοχή και αυτοί είναι γεμάτοι στόμια στοών ορυχείων διαφόρων περιόδων.
Σε μιά απ’ αυτές τις εισόδους μπήκαμε με τον Ηλία Σιατούνη και οδηγό τον Μανώλη Μοσχολιδάκη για να συνεχίσουμε την έρευνά του, από ένα σημείο και μετά, σε ένα από τα πολλά ορυχεία της περιοχής, που εκείνος είχε ξαναπάει ανιχνεύοντας και είχε αφήσει σημεία για έρευνα που ήθελαν αρμάτωμα.
Η πορεία μας έφερε σε μιά μεγάλη αίθουσα με ένα δαίδαλο στοών σε πολλά επίπεδα, που στο χαμηλότερο σημείο της υπήρχε πηγάδι με μιά παλιά μεταλλική σκάλα στη μία πλευρά. Εκεί αρματώσαμε για σιγουριά και κατεβήκαμε στο επίπεδο της εισόδου του πηγαδιού. Ή κατάβαση ήταν περίπου είκοσι μέτρα. Ερευνήσαμε την δυνατότητα να το κατεβούμε, αλλά ο Μανώλης κοιτώντας τα ξύλινα στηρίγματα και τον πάτο, θυμήθηκε ότι σε προηγούμενη επίσκεψή του μπαίνοντας από άλλη χαμηλότερη υψομετρικά είσοδο, είχε περάσει κάτω από αυτό το πηγάδι περπατώντας σε μία στοά. Έτσι εγκαταλείψαμε το εγχείρημα και αρχίσαμε να εξερευνούμε τον περίγυρο.
Σε ένα σημείο μιας στοάς έτρεχε λίγο νερό που είχε σχηματίσει λιμνούλα και σχηματισμούς γκούρ, σε άλλο υπήρχε νερό παλιότερα αφήνοντας τα λευκά ίχνη του σε σχήμα καταρράκτη. Βρήκαμε μισοθαμένες ράγιες, ένα απομεινάρι από βαγονέτο, περιπλανηθήκαμε στο δίκτυο των στοών και βρήκαμε 2-3 εισόδους ακόμη, αφήνοντας μερικές εκκρεμότητες για κάποια άλλη μέρα.
Άγγελος Βλαχόπουλος

Για τελευταία εξόρμηση του Σεμιναρίου Σπηλαιολογίας 2015, επιλέξαμε την περιοχή της Σέτας στην Εύβοια, επειδή έχει τουλάχιστον δύο κοντινά, στην μεταξύ τους απόσταση, σχετικά βαθιά, με μία τουλάχιστον μονοκόμματη 50άμετρη κατάβαση το καθένα και αρκετά τεχνικά σπήλαια. Βέβαια ο πλούσιος στολισμός τους είναι και ένας παράγοντας που μας κάνει και δεν κουραζόμαστε να τα επαναλαμβάνουμε κι εμείς. Ιδίως τα Τρία Έλατα πάντα θα έχουν μια γωνίτσα με κάτι λεπτό και πανέμορφο που θα δει κανείς για πρώτη φορά.
 Έτσι κι αυτή τη φορά παρακολουθώντας προσεκτικά τους χειρισμούς των νέων μας συντρόφων, περιηγηθήκαμε στις όμορφες αίθουσες, απολαύσαμε τις ομορφιές στα Τρία Έλατα και εξασκηθήκαμε στις τεχνικές στο Κατελάνι μιας και η γνωστή μας λίμνη ήταν και πάλι γεμάτη με 2-3 μέτρα νερό και για να την αποφύγουμε στήσαμε την στριμωχτή τραβέρσα που είχαμε αρματώσει πρίν χρόνια.
 Αυτή μας βγάζει από τη διαδρομή του νερού περνώντας από πάνω και από στενό σημείο καταλήγει δεξιά στο τοίχωμα. Εκεί υπάρχει ένα παταράκι με πολύ γερό διαμπερές δέσιμο και με κινητή αλλαγή βγαίνουμε χωρίς τριβές σε χαμηλότερη αγκύρωση που έχουμε βάλει, με ένα μόνιμο Κέβλαρ και ένα βιομηχανικό ανοξείδωτο. Η συνέχεια είναι εύκολη με μιά λοξή κατάβαση 4-5 μέτρων το πολύ.
 Όλα τα βύσματα που είχαμε τοποθετήσει τα βρήκαμε σε πολύ καλή κατάσταση, πλήρως λειτουργικά.
 Το απόγευμα του Σαββάτου επιστρέψαμε στον κατασκηνωτικό χώρο στην Αμπουδιώτισα και στήσαμε ένα τσιμπούσι απίστευτης “λιτότητας”, από κείνα που ανοίγεις μία αποξηραμένη τροφή βουνού, βράζεις το νερό και ενώ την περιμένεις να μουλιάσει, την συνοδεύεις με καμιά εικοσπενηνταριά μπριζολο-λουκανικο-παΐδια στα κάρβουνα,   που θα μπορούσαν να φάνε μαζί μας και ένα κοπαδάκι σκυλιά. Εκτός όλων των άλλων συνοδευτικών των συνοδευτικών! Τέλος πάντων, “πεινασμένοι” και “καταπονημένοι” πέσαμε για ύπνο και όσοι δεν ήταν μετρίως εγκρατείς, το κατάλαβαν την άλλη μέρα στα στριμώγματα της τραβέρσας στο Κατελάνι! 
 Σημειωτέον ότι το βράδυ στις 1:00′ η θερμοκρασία ήταν στους -2° και μάλλον έπεσε κι άλλο τα ξημερώματα.
 Καλές και πολλές εξορμήσεις στους νέους μας Σπηλαιολόγους!

Το Σάββατο 21/11/15, μέσα στα πλαίσια των εκπαιδευτικών εξορμήσεων του σεμιναρίου Σπηλαιολογίας 2015 που βρίσκεται σε εξέλιξη στον Σύλλογό μας, επισκεφθήκαμε το σπήλαιο Δρομέας στο Ποικίλον Όρος.
Η σπηλιά προφανώς ανεδείχθη από την διάνοιξη του χωματόδρομου που περνάει δίπλα του και είναι μια διάκλαση αρκετά σαθρή, με συνολικό βάθος περίπου πενήντα μέτρα. Προηγούμενες σπηλαιολογικές ομάδες έχουν κάνει παρεμβάσεις με τσουβάλια και ξύλα, για να δημιουργηθούν πατάρια που θα συγκρατήσουν τις κατολισθήσεις, όμως ο κίνδυνος παραμένει σε κάποιο βαθμό.
Η ομάδα των νέων συναδέλφων έδειξε την δέουσα προσοχή και μόνο κάτι λίγα χαλικάκια ξέφυγαν και κατρακύλησαν. Η προπόνηση πήγε πάρα πολύ καλά και ήδη είναι φανερή η πρόοδος που έχουν επιτύχει από τις προηγούμενες εξορμήσεις.

Την Κυριακή 22/11/15 είχαμε μία πολύ καλή εμπειρία στο Μητροπίσι. Με οδηγό τον Μανώλη Μοσχολιδάκη μπήκαμε σε αρχαίες στοές ορυχείων που έχουν επεκταθεί κι από νεότερες διανοίξεις. Περάσαμε από μεγάλες αίθουσες, είδαμε πως μάζευαν νερό δημιουργώντας λιθοματικές λεκάνες και το διοχέτευαν από χτιστά ρυάκια, για χρήση. Παντού βλέπαμε ορθογώνιες λαξεύσεις και όπου χρειαζόταν, είχαν φτιάξει πελεκητά σκαλοπάτια. Εμείς χρησιμοποιήσαμε σχοινιά γιατί μπορεί οι κλίσεις να μην ήταν πολύ μεγάλες, αλλά το πεδίο ήταν πολύ γλιστερό.
Ο διάκοσμος ήταν αναπάντεχα πλούσιος, πράγμα που δεν περίμενα να συναντήσουμε σε τεχνητό έγκοιλο.
Μετά από κάμποση ώρα βγήκαμε σε σύγχρονες στοές με τα γνωστά ίχνη από τις ράγες στο κέντρο. Η διαφορά ήταν ολοφάνερη και ο διάκοσμος σχεδόν ανύπαρκτος. Σε ένα πέρασμα φτάσαμε σχεδόν μέχρι την επιφάνεια από την οποία μας χώριζε μία τσιμεντένια πλάκα με μία πλαστική σωλήνα στο κέντρο από την οποία περνούσε αέρας και λίγο φως. Μετά απ’ αυτό ξεκινήσαμε για πίσω κρατώντας μερικές από τις καλύτερες αναμνήσεις, για μένα τις καλύτερες μέχρι τώρα σε ορυχείο, στη μνήμη και τις φωτογραφικές μηχανές μας.

Στη Συκιά αποφασίσαμε ότι έπρεπε να συνεχιστεί το Σεμινάριο για να γίνουν οι τεχνικές στο πεδίο αυτό που σου δίνει την εντύπωση ότι είναι πολύ βαθύτερο απ’ ότι πραγματικά είναι, λόγω της απόστασης που έχει ο εκπαιδευόμενος από το τοίχωμα. Γι’ αυτό μια καλή διαδρομή είναι αυτή Ανατολικότερα της κλασικής με την αλλαγή σε σχεδόν καθόλου επαφή με το βράχο, για να συνηθίζουν οι νέοι φίλοι μας στα δύσκολα.
Ωραία έκπληξη για μένα ήταν ο ξύλινος περιμετρικός φράχτης που έχει φτιαχτεί μάλλον πρόσφατα και θεωρώ ότι είναι εναρμονισμένος με το τοπίο.
Μπήκαμε στα σχοινιά και οι εκπαιδευόμενοι εκτέλεσαν όλες τις τεχνικές αλλαγών κατεύθυνσης, περάσματος κόμπου κλπ και μάλιστα με αρκετή ευκολία. Ανεβοκατεβήκαμε μερικές φορές και τελικά αργά το μεσημέρι φύγαμε για να καταλήξουμε σε ταβερνάκι για αναπλήρωση ενέργειας.

Μετά την προετοιμασία του Σαββάτου στην οικοδομή, προχωρήσαμε την Κυριακή στο επόμενο στάδιο, αυτό της επίσκεψης σε πραγματικό πεδίο, στο γνωστό μας βάραθρο που διαθέτει και ένα εύκολα προσβάσιμο αλλά “καλό” στένωμα που τεστάρει τις κλειστοφοβικές προδιαθέσεις! Εκτός απ’ αυτό, επαναλάβαμε τις τεχνικές περάσματος κόμπου, αλλαγής κατεύθυνσης κλπ, βελτιώνοντας παράλληλα τη στάση σώματος στις ασκήσεις και στην ανάβαση. Στήσαμε τραβέρσα 8 σημείων που πέρασαν και ξαναπέρασαν όλοι με άνεση και τεχνική.
Πλήρεις νέων εμπειριών καταλήξαμε το απόγευμα σε ταβερνάκι για τα γνωστά..

Αμέσως μετά το τέλος του Σεμιναρίου Μύησης του 10ου/2015 πήγαμε στη Νέδα και η όρεξη των νέων συντρόφων μας άνοιξε. Σκαλίζοντας στο διαδίκτυο ανακάλυψαν την Καλλιθέα, είδαν τις όμορφες φωτογραφίες και δεν άργησαν να μας ζητήσουν να το επισκεφθούμε. Η ευκαιρία μας δόθηκε στην 1η Νοεμβρίου, μιας και από την επόμενη Τετάρτη ξεκινάει σεμινάριο Σπηλαιολογίας και θα αργούσαμε να έχουμε άλλη ευκαιρία.
Ο καιρός μας υποδέχτηκε συννεφιασμένος και έτσι παρέμεινε όλη τη μέρα, χωρίς βροχή ούτε στο σημείο που ήμασταν, ούτε στα υψίπεδα από τα οποία τροφοδοτείται το Φαράγγι. Για άλλη μια φορά οι προγνώσεις, μας χάρισαν μια μέρα δράσης που θα μπορούσαμε να χάσουμε αν απλώς βλέπαμε τον μολυβένιο ουρανό πάνω από τα βουνά της Ευρωστίνης.
Ξεκινήσαμε πρωί-πρωί κι έτσι νωρίς το απόγευμα είχαμε φτάσει στην έξοδο που είχαμε αφήσει το κάτω αυτοκίνητο.
Οι ασφάλειες ήταν σε καλή κατάσταση και με τις προσθήκες που έχουμε κάνει όσοι αγαπήσαμε αυτό το μέρος, προσφέρουν επιλογές και μειώνουν τις τριβές και τις φθορές στα σχοινιά. Κάναμε όλοι όλα τα άλματα, ακόμα και τα 7-8μετρα μαζί και οι προσφάτως Μυημένοι, με καλή θέση σώματος και σταθερότητα. Φαίνεται ότι η Νέδα με τα μπόλικα αλματάκια της λειτούργησε σαν προπόνηση και βοήθησε αποτελεσματικά σ αυτό.
Είχαμε μαζί μας κι άλλα εκτός απ’ αυτά που φορούσαμε , αλλά με τις προειδοποιήσεις που κάναμε για το κρύο που θα βρίσκαμε, όλοι είχαμε πάρει τα μέτρα μας και δεν χρειάστηκε κανείς κάτι παραπάνω.
Ήμασταν οκτώ άτομα ένας εκ των οποίων ήταν και ένας από αυτούς που εξερεύνησαν το φαράγγι κάπου δέκα χρόνια πριν, ο Θανάσης Πλαβούκος και οι: Αναστασία Στέφου, Νιόνια Μαλεφάκη, Άγγελος Βλαχόπουλος, Τάκης Καπλαντζής, Διονύσης Δρύλλιας, Σπύρος Ζαννιάς, και Γεράσιμος Κρεμμύδας.

Αμέσως μετά το τέλος του Σεμιναρίου Μύησης του 10ου/2015 πήγαμε στη Νέδα και η όρεξη των νέων συντρόφων μας άνοιξε. Σκαλίζοντας στο διαδίκτυο ανακάλυψαν την Καλλιθέα, είδαν τις όμορφες φωτογραφίες και δεν άργησαν να μας ζητήσουν να το επισκευθούμε. Η ευκαιρία μας δόθηκε στην 1η Νοεμβρίου, μιας και από την επόμενη Τετάρτη ξεκινάμε σεμινάριο Σπηλαιολογίας και θα αργούσαμε να έχουμε άλλη ευκαιρία.
Ο καιρός μας υποδέχτηκε συνεφιασμένος και έτσι παρέμεινε όλη τη μέρα, χωρίς βροχή ούτε στο σημείο που ήμασταν ούτε στα υψίπεδα από τα οποία τροφοδοτείται το Φαράγγι. Για άλλη μιά φορά οι προγνώσεις, μας χάρισαν μιά μέρα δράσης που θα μπορούσαμε να χάσουμε αν απλώς βλέπαμε τον μολυβένιο ουρανό πάνω από τα βουνά της Ευρωστίνης.
Ξεκινήσαμε πρωί-πρωί κι έτσι νωρίς το απόγευμα είχαμε φτάσει στην έξοδο με το κάτω αυτοκίνητο.
Οι ασφάλειες ήταν σε καλή κατάσταση και με τις προσθήκες που έχουμε κάνει όσοι αγαπήσαμε αυτό το μέρος προσφέρουν επιλογές και μειώνουν τις τριβ

Με πολύ καλές επιδόσεις οι επιτυχόντες στο Σεμινάριο Μύησης στην Κατάβαση Φαραγγιών ολοκλήρωσαν τα μαθήματα και ήρθε η ώρα των Απονομών.
Την Πέμπτη 15/10/15 συγκεντρωθήκαμε σε ένα ταβερνάκι και με τα ανάλογα συδοδευτικά, οι καινούριοι μας σύντροφοι πήραν τις Βεβαιώσεις τους.
Καλές καταβάσεις!

Ο σύλλογος μας διοργανώνει Σεμινάριο Σπηλαιολογίας Α’ Επιπέδου με σκοπό να μεταφέρει τις απαραίτητες γνώσεις στους συμμετέχοντες για να κινούνται με ασφάλεια τόσο σε οριζόντια όσο και σε κάθετα σπήλαια και να συμμετέχουν σε σπηλαιολογικές αποστολές.

Το σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί από τις 4/11 έως τις 6/12 και περιλαμβάνει θεωρητικά μαθήματα τα οποία θα γίνουν στα γραφεία του συλλόγου, καθώς και πρακτικά μαθήματα σε σπήλαια της Αττικής, της Μεσσηνιακής Μάνης και της Εύβοιας.

Για τη συμμετοχή στο σεμινάριο δεν απαιτείται προηγούμενη εμπειρία ενώ ο απαραίτητος εξοπλισμός παρέχεται από τον Σύλλογο.

Τα γραφεία του συλλόγου βρίσκονται Σκρα 1 & Δραγατσανίου, Αγία Παρασκευή.

Τα θεωρητικά μαθήματα πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη στα γραφεία του συλλόγου με ώρα έναρξης 20:00.

Αναλυτικό Πρόγραμμα:

Τετάρτη 4/11, Θεωρία (Εισαγωγή στη σπηλαιολογία, Είδη Σπηλαίων, Σπηλαιογένεση)

Σάββατο, 7/11 Θεωρία & Πρακτική εξάσκηση – Πίστα Παπάγου

Κυριακή, 8/11 Θεωρία & Πρακτική εξάσκηση – Μονή Αστερίου

Τετάρτη, 11/11 Θεωρία (Αρχαιολογία – Παλαιοντολογία)

Σάββατο, 14/11 Θεωρία & Πρακτική εξάσκηση Σπήλαιο Πανείου  (Λόρδου Βύρωνα)

Κυριακή, 15/11 Θεωρία & Πρακτική – Συκιά (Βούλα) & Αρχεδήμου

Τετάρτη, 18 Νοέμβριος 2015 Θεωρία – Ανάγνωση Χάρτη – Εύρεση Σημείου – Ανάγνωση Χαρτογράφησης Σπηλαίου

Σάββατο, 21 Νοέμβριος 2015 Σπηλαιοβάραθρο Χόνι Λιάγκι

Κυριακή, 22 Νοέμβριος 2015 Ορυχείο Μητροπήσι (Θερμό σημείο, Πρώτες βοήθειες)

Τετάρτη, 25 Νοέμβριος 2015 Θεωρία Τεχνητά σπήλαια (Ορυχεία, Στοές, Καταφύγια, Υδραγωγεία)

Σάβ. – Κυρ. 28/11 & 29/11 Διήμερο στη Μάνη – Σπήλαιο Σελινίτσα & Βάραθρο Λυκούργου Δολών

Τετάρτη, 2 Δεκέμβριος 2015 Θεωρία (Σπηλαιοκατάδυση, Διατροφή & Διαβίωση στο βουνό, Οργάνωση αποστολής)

Σάβ. – Κυρ. 5/12 & 6/12 Διήμερο στην Εύβοια – Σπηλαιοβάραθρο Τρία Έλατα & Σπηλαιοβάραθρο Κατελάνι

Για περισσότερες πληροφορίες αλλά και εγγραφές καλέστε στα τηλέφωνα  6977-224796 & 6973-407020 ή στείλτε email στο info@thiseas.org

Φαράγγι Νέδας 17-10-15
Είχαμε πεί ότι αυτό θα ήταν το τελικό φαράγγι του Σεμιναρίου Μύησης στην Κατάβαση Φαραγγιών, αλλά ο καιρός μας εμπόδισε να το επισκευθούμε την προηγούμενη εβδομάδα που τελείωνε το Σχολείο. Έτσι ξεκινήσαμε, τρία αυτοκίνητα από την Αθήνα με τους, Γεράσιμο Κρεμμύδα, Σπύρο Ζαννιά, Ηλία Σιατούνη, Ξένια Γεωργοπούλου, Μίλτο Χασιαλή, Νιόνια Μαλεφάκη, Τάκη Καπλαντζή, Διονύση Δρίλλια, Αναστασία Στέφου και τον γράφοντα Άγγελο Βλαχόπουλο, για να συναντήσουμε στο δρόμο τον Γιώργο Εξηνταβελώνη και την Ειρήνη Πυρομάλλη με την κορούλα τους, που ξεκίνησαν από την Καλαμάτα και να απολαύσουμε όλοι μαζί την πολύ όμορφη και χωρίς πολλές απαιτήσεις κατάβαση.
Όπως πάντα το νερό στην κοίτη ήταν καθαρό και αρκετό για να γεμίζει τις βάθρες που μπορούν να γίνουν άλματα, τα οποία τιμήσαμε όλοι. Είναι σχεδόν συνεχόμενα και το άγριο έδαφος της κοίτης δημιουργεί πολύ καλά πατήματα ώστε να μπορεί κανείς να έχει επιλογές από το να πηδήξει 3-4μ. μέχρι και να κατέβει σχεδόν όλο το ύψος περπατώντας μέχρι το νερό.
Ο καιρός ήταν ότι έπρεπε, με την λιακάδα να μην μας καίει ιδιαίτερα, παρά μόνο να μας κρατάει σε μιά ευχάριστη θερμοκρασία. Όταν τελειώσαμε το Φαράγγι, κατεβήκαμε από το γεφυράκι και περάσαμε και τη “σπηλιά” από την οποία περνάει το ποτάμι της Νέδας και δημιουργεί μια φυσική γέφυρα πάνω απ’ το νερό.
Ολοκληρώσαμε τη διαδρομή χωρίς απρόοπτα και σύντομα βρεθήκαμε σε ένα από τα ταβερνάκια της περιοχής να κάνουμε τις κουβέντες μας ιδίως με τους Καλαματιανούς φίλους μας που δεν βλέπουμε όσο συχνά θα θέλαμε.