Η μέρα ήταν ηλιόλουστη, κλασσική Αυγουστιάτικη και η παρέα μας μαζεύτηκε από Αθήνα ο Νιόνιος Δρίλλιας με τη Νιόνια Μαλεφάκη, πέρασαν από το Λουτράκι να φύγουμε μαζί και συναντηθήκαμε στο Ρίο με τον Γιώργο Εξηνταβελώνη και την Ειρήνη Πυρομάλλη που ήρθαν από Καλαμάτα.
Φτάνοντας βρήκαμε το νερό του φαραγγιού αρκετό και ίσως και παραπάνω από αρκετό υπολογίζοντας την εποχή. Φορέσαμε τις στολές μας στη συμβολή των δύο ρευμάτων που τροφοδοτούν την κοίτη και ξεκινήσαμε τις καταβάσεις. Αυτή τη φορά δεν διαπιστώσαμε κάποια ιδιαίτερη μεταβολή στο πεδίο και το πρανές που 3-4 χρόνια πριν είχε κατολισθήσει και παρασύρει έναν τεράστιο πλάτανο, ήταν όπως το θυμόμασταν.
Εκτός από μερικά λασκαρισμένα παξιμάδια, δεν χρειάστηκε κάποια σοβαρή επέμβαση για την κατάβασή μας. Το μικρό πανταβρέχει όμως όλως παραδόξως, είχε το λιγότερο νερό που είχαμε δεί ποτέ. Στο τελευταίο άλμα συναντήσαμε και μία μικρή παρέα νέων που είχαν ανέβει το περπατητό κομμάτι και απολάμβαναν το τοπίο.
Άγγελος Βλαχόπουλος