Την Πέμπτη 1/2/2018 πήγαμε με τον Τάκη Καπλαντζή να συναντήσουμε τον ξάδερφό του τον Κώστα, για μια ακόμη ερευνητική εξόρμηση στην περιοχή του Αρτεμισίου.
Για αρχή μας πήγε σε μια μικρή τρύπα στο χώμα σε μια πλαγιά, που κανείς μας δεν υποψιαζόταν τι θα μπορούσε να κρύβει. Χρησιμοποιώντας φυσικές δεσιές κατεβήκαμε 10-12 μέτρα και αντικρύσαμε διάκοσμο πλούσιο και ποικίλο, πράγμα που σπάνια συναντά κανείς σε τόση πυκνότητα. Βγάλαμε τις ζώνες με τα υλικά μας και κινηθήκαμε με πολλή προσοχή, πρώτα στην αίθουσα που κατεβήκαμε και ύστερα, μέσα από ένα στενό πέρασμα σε μία ακόμη κι αυτή καταστόλιστη. Μια τρίτη, ακόμη μικρότερη, δεν την επισκεφθήκαμε παρά μόνο την επιθεωρήσαμε από ένα μικρό άνοιγμα. Δεν συνέχιζε, γιατί διαπιστώσαμε με τη βοήθεια του φακού, ότι έκανε μια στροφή όλο δεξιά και κατέληγε στην πρώτη αίθουσα. Έτσι την αφήσαμε στην αιώνια αταραξία της, γιατί κάθε απόπειρα να μπούμε θα είχε πολύ άσχημες επιπτώσεις στον διάκοσμό της.
Αποχωρήσαμε γεμάτοι από τις εικόνες που αποτυπώσαμε όσο καλύτερα μπορέσαμε με την φωτογραφική μηχανή, για να εντοπίσουμε άλλα δύο σπήλαια που είχαμε στόχο. Προχωρούσαμε είτε με το αυτοκίνητο, είτε με τα πόδια και συχνά πυκνά μιλούσαμε με τον Κώστα για οδηγίες. Τα εντοπίσαμε και τα δύο, πήραμε τα στίγματά τους και τώρα θα πρέπει να ξαναπάμε για να τα κατέβουμε και να τα χαρτογραφήσουμε με την υπόλοιπη ομάδα.