Ήρθε η μέρα που μπορούσε ο φίλος βοσκός Μπάμπης να μας οδηγήσει στα σπήλαια πάνω από το Αρτεμίσιο και εκτός από αυτά είχαμε μια ακόμη πληροφορία για σπήλαια στη Νεστάνη από τον άλλο φίλο μας βοσκό από το ομόνυμο χωριό. Ήμασταν οι Τάκης Καπλαντζής, Γιώργος Δήσιος κι εγώ.
Ξεκινήσαμε με όρεξη πρώτα για Νεστάνη όπου φτάσαμε αρκετά πρωί και πολύ σύντομα ξεκινήσαμε για το πρώτο σπήλαιο. Ανεβήκαμε μαζί με τον Βασίλη και το γυιό του και σύντομα εξερευνούσαμε ένα άνοιγμα της περιοχής, μικρό σχετικά, που δυστυχώς σταματούσε μετά από 5-6 μέτρα. Χωρίς να χρονοτριβούμε, φύγαμε και για άλλο ένα που δεν παρουσίαζε όμως ενδιαφέρον. Καταγράψαμε τα σημεία και γυρίσαμε στη στάνη του Βασίλη όπου και ξεπεινάσαμε αναλόγως!!
Την επομένη ξυπνήσαμε στις 5:00′ το πρωί για να είμαστε στο Αρτεμίσιο ως τις 6 να συναντήσουμε τον Μπάμπη και να ξεκινήσουμε νωρίς ώστε να μην μας προλάβει ο ήλιος στο ανέβασμα της απότομης πλαγιάς, μιας πλαγιάς που γνωρίζαμε με τον Τάκη πόση κλίση είχε από προηγούμενή μας εξόμηση. Και πράγματι ήμασταν πρίν τις 9:00′ στο πρώτο σπήλαιο στο οποίο μπήκαμε μαζί με τον Μπάμπη. Ξεκινάει οριζόντιο για μερικά μέτρα και μετά κατεβαίνοντας 3-4 μέτρα εξελίσσεται σε αίθουσα 6Χ5 περίπου καταλήγοντας σε ένα ακόμη κατέβασμα στο οποίο βρήκαμε γαλβανισμένα βύσματα. Το κατεβήκαμε κι αυτό με αντιστήριξη και βρήκαμε άλλο ένα κατέβασμα χωρίς αρματώματα, αλλά διαθέτει φυσικές δεσιές, οπότε υποθέσαμε ότι θα έχει γίνει και σ’ αυτό κατάβαση και εμείς εκεί σταματήσαμε μή έχοντας υλικά μαζί μας.
Σύντομα φύγαμε για το επόμενο που φαινόταν μετρίου βάθους, 10-12μέτρων, και μάλλον σταματούσε. Το καταγράψαμε κι αυτό και φύγαμε για το τελευταίο και ψηλότερο που κι αυτό είχε γαλβανισμένα βύσματα, αλλά ερευνώντας βρήκαμε κι άλλο ένα που δεν το είχε δεί ούτε ο Μπάμπης, με7-8 μέτρα βάθος που δυστυχώς δεν φάνηκε να έχει συνέχεια.
Εκεί ολοκληρώσαμε τις έρευνες και τους εντοπισμούς κατεβαίνοντας τις απότομες πλαγιές προς το αυτοκίνητο. Σε κάποια επόμενη εξόρμηση θα κάνουμε τις εξερευνήσεις μας, τώρα που έχουμε τα στίγματα.