Την Κυριακή 10 Ιουνίου την είχαμε προ πολλού κανονίσει με τον Γιώργο Γεωργιάδη για να κάνουμε ένα φαράγγι και κατά προτίμηση την Καλλιθέα. Όχι μόνο το μπορέσαμε, αλλά μαζευτήκαμε δεκατέσσερα άτομα, εννέα από τον Θησέα, δύο από ΕΟΔ, δύο από ΣΠΕΛΕΟ και ένας φίλος ορειβάτης από την Τρίπολη.
Ο καιρός έλεγε ότι θα έβρεχε το απόγευμα και προς το βράδυ θα χειροτέρευε, αλλά υπολογίσαμε ότι θα είχαμε τον χρόνο να βγούμε μέχρι τότε.
Με κάποιες καθυστερήσεις, νωρίς το μεσημέρι ήμασταν στις βάθρες της αρχής των καταβάσεων και ετοιμαζόμασταν. Το νερό ήταν λίγο σχετικά, αλλά αρκετό και δροσερό όπως πάντα.
Με επτά άτομα να αρματώνουν η κίνηση ήταν σχετικά γρήγορη και δεν υπήρχαν μεγάλες αναμονές. Πρέπει να είχα 2-3 χρόνια να το επισκεφθώ, αλλά μετά από κάποιες γερές κατεβασιές που είχε κάνει 5-6 χρόνια πριν αλλάζοντας αρκετά την κοίτη, δεν μου φάνηκε να έχει ξαναγίνει κάτι συνταρακτικό. Τα αρματώματα ήταν εντάξει και οι βάθρες για βουτιές, όπως τις θυμόμασταν για να κάνουμε τα άλματά μας άφοβα.
Νωρίς το απόγευμα ξεκίνησαν κάποιες ψιχάλες που μετά από λίγο αγρίεψαν λιγάκι, αλλά ήμασταν ήδη στο προτελευταίο κατέβασμα, είχαμε στήσει την οδηγούμενη κατάβαση και κάνοντας το τελευταίο άλμα βγήκαμε στα αυτοκίνητα.
Εκτός από τον Γιώργο που αναφέρω στην αρχή, ήμασταν οι Γιώργος Εξηνταβελώνης, Γεράσιμος Κρεμμύδας, Ρούλα Λιανού, Σπύρος και Γιώργος Ζαννιάς, Τάσος Κειβανίδης, Γιώργος Δήσιος, Ανδρέας Βαλλογιάννης, Θόδωρος Καρύδης, Βασίλης Αθανασόπουλος, Ξένια Γεωργοπούλου, Τζένη Λιβανού, κι εγώ.
Άγγελος Βλαχόπουλος