Από τις 16/2/20 που είχαμε εντοπίσει τα δύο σπήλαια με την βοήθεια του Γιώργου, φίλου κυνηγού από την περιοχή, μας έτρωγε η περιέργεια να δούμε τι γίνεται εκεί μέσα.
Ξέραμε ότι και τα δύο ήταν φραγμένα και μάλιστα από μεγάλες πέτρες, κι έτσι εξοπλιστήκαμε κατάλληλα.
Στο πρώτο σπήλαιο μετά από δεκαπέντε λεπτά περπάτημα, ξεκινήσαμε βγάζοντας πέτρες, αλλά χρειαστήκαμε πιο δραστικά μέτρα όταν βρεθήκαμε μπροστά σε ένα μικρό βράχο που δεν μπορούσαμε να δέσουμε και να σηκώσουμε. Έτσι σπάσαμε με τα καψούλια μας μερικά κομμάτια του ώσπου έφυγε κάτω και στο κενό που άφησε χωρούσαμε πια να περάσουμε. Βρεθήκαμε σε θαλάμους με όμορφο διάκοσμο απ’ όπου είναι και οι περισσότερες φωτογραφίες της εξόρμησης. Το ολικό βάθος του ήταν περίπου 25 μέτρα και τοποθετήσαμε ένα βιομηχανικό βύσμα.
Στο δεύτερο που είχε και περισσότερο περπάτημα βρεθήκαμε μπροστά σε ένα βράχο που μας ταλαιπώρησε λιγάκι, επειδή ήταν τόσο βαρύς και ογκώδης που λίγο να έβρισκε δεν κουνιόταν και βέβαια ούτε συζήτηση για να τον σηκώσουμε. Όταν μετά από αρκετή προσπάθεια έφυγε κι αυτός κάτω , αρματώσαμε πάλι με βύσμα και βραχοδεσίματα και κατεβήκαμε σε ολικό βάθος 20μέτρα περίπου. Αυτή τη φορά δεν συναντήσαμε παρά μόνο ελάχιστο διάκοσμο και τραβήξαμε πολύ λίγες φωτογραφίες.
Κλείνοντας τις δύο αυτές εκκρεμότητες, πάμε για καινούρια σημεία που γνωρίζουν κάτοικοι της περιοχής.
Ήμασταν οι: Γεράσιμος Κρεμμύδας, Τάκης Καπλαντζής, Άγγελος Βλαχόπουλος.