Σε συνέπεια της προηγούμενης δημοσίευσης, ήρθε η συνέχεια! Με δύο από τα παιδιά του Σεμιναρίου του 11ου που μόλις τελείωσε, τον Δημήτρη Πέττα και τον Αλέξιο Θεοφιλόπουλο, φύγαμε για Ευρυτανία, κατόπιν προσκλήσεως από τον Κώστα Μπακολίτσα, φίλο του Συλλόγου, Βιολόγο, που είχε αναλάβει σαν Εισηγητής το ανάλογο μάθημα.
Ξεκινήσαμε το Σάββατο στις 07:00, ένα ταξίδι πέντε περίπου ωρών, που απαιτεί υπομονή και θέληση, μιας και όταν βγήκαμε από τους μεγάλους δρόμους, η ταχύτητα έπεσε δραματικά, αναγκαστικά και για κανένα δίωρο τουλάχιστον.
 Ο προορισμός μας ήταν το Σύχνικο, ένα χωριουδάκι εννέα κατοίκων, που μας υποδέχτηκαν θερμά μαζί με τον Κώστα που μόλις είχε φτάσει κι αυτός από το Αγρίνιο.
 Χωρίς να χάσουμε χρόνο, φύγαμε για το σπήλαιο, στο οποίο ο Κώστας είχε μπεί τον Ιούλιο για κάμποσα μέτρα. Ετοιμαστήκαμε και μπήκαμε, φτάνοντας γρήγορα σε ένα πλημμυρισμένο σημείο που το καλοκαίρι ήταν στεγνό και για να μην φύγουμε χωρίς να το παλέψουμε, μπήκαμε στο νερό μέχρι το στήθος σε μια προσπάθεια να περάσουμε, έστω και ανασαίνοντας οριακά από το κενό στην οροφή, αλλά με λίγες ελπίδες. Η απουσία ρεύματος αέρα, δυστυχώς, ήταν από την αρχή αισθητή, δείγμα ότι το νερό είχε σφραγίσει το πέρασμα, αλλά και οι ώρες οδήγησης μεγάλο κίνητρο κι αυτές! Το παλέψαμε όσο πήγαινε, και φύγαμε, αφήνοντας για πιό καλή εποχή τη συνέχιση της εξερεύνησης.
 Ερευνήσαμε για λίγο κι άλλο ένα έγκοιλο εκεί κοντά, που όμως δεν είχε βάθος, ούτε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και επιστρέψαμε στα αυτοκίνητα, λίγο πρίν πέσει το σκοτάδι, να βγάλουμε τα βρεγμένα και να γυρίσουμε στο χωριουδάκι.
 Δεν άργησε να εμφανιστεί όλος ο πληθυσμός του και μερικοί από το κοντινά χωριά Παλιοκαντούνα, και Μοναστηράκι. Σύνολο 150 άτομα, χωρίς το μηδέν! Η συζήτηση περιεστράφη γύρω από τα σπηλαιολογικά ενδιαφέροντα για πολλή ώρα, μας προσκάλεσαν και για άλλες εξερευνήσεις στην περιοχή και ξεφεύγοντας ξεκίνησαν οι πλάκες και το γέλιο έδινε κι έπαιρνε! Δε φάγαμε τίποτα, τίποτα δεν ήπιαμε, ότι βλέπετε είναι συκοφαντίες!
 Την επομένη μας οδήγησαν και σε άλλα σημεία σπηλαιολογικού ενδιαφέροντος στα γύρω μέρη και νωρίς το μεσημέρι, ξεκινήσαμε για πίσω, γεμάτοι από εικόνες, τοπία και συναισθήματα.