Η Ανοιξιάτικη Κυριακή, ήταν ότι έπρεπε για την κοντινή εξόρμηση που σχεδιάσαμε.
Στο Κορακοβούνι, στις Δυτικές πλαγιές του Υμηττού, υπάρχουν δύο σπηλαιοβάραθρα. Το ένα έχει 15 περίπου μέτρα βάθος και μετά ανοίγεται σε μια μεγάλη και στολισμένη αίθουσα. Μετα απο λίγη ταλαιπωρία με τα θαμνιά που έχουν μεγαλώσει, το εντοπίσαμε και σύντομα βρεθήκαμε να μπαίνουμε ένας-ένας στο σχοινί της κατάβασης. Περιηγηθήκαμε για κάμποση ώρα, παρατηρώντας το διάκοσμο βγάζοντας φωτογραφίες και σύντομα αρχίσαμε να επιστρέφουμε στην επιφάνεια.
Το άλλο έχει περίπου 30 μέτρα βάθος και βρίσκεται αρκετά κοντά, αποτελώντας έντονο πειρασμό. Άλλωστε είχαμε πολύ χρόνο ακόμα.
Το εντοπίσαμε κι αυτό και το κατεβήκαμε. Ο διάκοσμος εδώ, είναι λιγότερος και η καταληκτική αίθουσα ήταν ότι έπρεπε για την τετραμελή παρέα μας. Με διαστάσεις 3,5Χ1,5, παραπάνω άτομα θα άρχιζαν να μην είναι και πολύ άνετα.
Ανεβήκαμε και κλείσαμε τη μέρα μας στο κυλικείο της Καλοπούλας.
Category Archives: Σπηλαιολογία
11 & 12/3/2023 Εξερευνήσεις και έρευνες στον Ελικώνα
Με τα στίγματα που πήραμε από προηγούμενη εξόρμηση στο GPS, ξεκινήσαμε με φόρα να εξερευνήσουμε το Βάραθρο και τη Δολίνη που είχαμε εντοπίσει.
Αυτή τη φορά το χιόνι μας άφησε να ανέβουμε με το αυτοκίνητο ψηλότερα στο βουνό, ώστε να πλησιάσουμε περισσότερο στους στόχους μας κι έτσι, με σκάρτη μισή ώρα περπάτημα, φτάσαμε στο πρώτο που ήταν μια κατάβαση 8μ κάθετα, με μικρή συνέχεια, συνολικά 10-12μ βάθος.
Πριν από μας είχαν κατέβει θησαυροθήρες, με έντονα τα ίχνη τους. Ένα έλατο, σάπιο πια, ριγμένο μέσα για σκάλα, κάποια παρατημένα εργαλεία, πλαστικά μπουκάλια με νερό. Αν το σπήλαιο συνέχιζε, θα το είχαν σκάψει..
Μαζέψαμε τα υλικά μας και συνεχίσαμε για τη δολίνη, που κι αυτή ήταν χωρίς χιόνια πια, αλλά η έρευνα δεν μας έδωσε κάποιο πέρασμα για τα ενδότερα.
Απλωθήκαμε και ψάξαμε την ευρύτερη περιοχή, βρίσκοντας κι άλλη μία δολίνη λίγο ψηλότερα, χωρίς συνέχεια κι αυτή και κάποια άλλα ευρήματα, αλλά όχι κάτι σπηλαιολογικά ενδιαφέρον.
Πριν αρχίσει να σκοτεινιάζει, γυρίσαμε στον κατασκηνωτικό μας χώρο, για να μαγειρέψουμε κάτι και νωρίς το βραδάκι πέσαμε για ύπνο, πάνω που άρχισε να πέφτει μια καλή παγωνιά.
Την επομένη διαλέξαμε ένα από τα πολλά υψώματα της περιοχής και επεκτείναμε τις έρευνες.
19/02/2023 Εγκαταλειμμένα Μεταλλεία Κερατέας
Με οδηγό τον φίλο μας Μανώλη Μοσχολιδάκη, περάσαμε την Κυριακή μας στις στοές ενός λατομείου, παλαιάς χρήσης, κοντά στη Κερατέα.
Τα ίχνη από τις ράγες ήταν ορατά σε κάποια σημεία, οι ανθρώπινες επεμβάσεις σε αρκετά σημεία είχαν συναντήσει φυσικές κοιλότητες και η φύση έχει ξεκινήσει να διακοσμεί το χώρο, με σταλακτίτες, λίγους σταλαγμίτες, ελάχιστες κολώνες, εκκεντρίτες και ελικτίτες, επουλώνοντας τις πληγές της.
Περιπλανηθήκαμε ανεβοκατεβαίνοντας στις γαλαρίες περνώντας και από κάποια στενά σημεία, για ώρες. Σε κάποια σημεία βάλαμε σχοινί για υποστήριξη και βγήκαμε αργά το μεσημέρι πάλι στο φως του χειμωνιάτικου ήλιου, σε μια λαμπερή μέρα που μόνο χειμώνα δεν θύμιζε.
12/2/2023 Βάραθρο Παρεξήγηση, Υμηττός.
Ένα αρκετά παγωμένο πρωινό, αυτό της Κυριακής, με αρκετό χιόνι και λίγο πάγο στους χωματόδρομους του Εύζωνα, έκανε τη διαδρομή μας προς το Μαυροβούνι, πιό ενδιαφέρουσα απ’ ότι συνήθως. Πάντως η μέρα ήταν ηλιόλουστη και αρκετοί ορειβάτες έκαναν τις εξορμήσεις τους στις γύρω κορυφές, γεμίζοντας με ζωηρές φωνές το πεδίο.
Εμείς, “περίεργοι” και λίγο εκκεντρικοί ως συνήθως, ζωστήκαμε τα υλικά μας και ανεβήκαμε στην είσοδο του βαράθρου, που ουσιαστικά είναι μία διάκλαση περίπου 100 μέτρων συνολικού βάθους, αντικρίζοντάς το με μια όμορφη λευκή κορνίζα.
Η πρώτη κατάβαση, είναι ένα σχίσμα, βάθους περίπου 50 μέτρων, με μια ή δύο αλλαγές, ανάλογα πως θέλει κάποιος να το στήσει. Διάφορα βύσματα μαυρίζουν και σκουριάζουν, λερώνοντας τα τοιχώματα, ευτυχώς όμως υπάρχουν και κάποια ανοξείδωτα λειτουργικά. Αμέσως μετά την μεγάλη κατάβαση, καλό θα ήταν να κάνουμε ένα καθάρισμα από άχρηστες αγκυρώσεις, εγκαθιστώντας παράλληλα, σωστά ρελέ σε άνετα σημεία, ώστε να σταματήσει αυτό το φαινόμενο.
Βρήκαμε τα λιγοστά απομεινάρια από τα εκατοντάδες ψόφια ποντίκια, που από τη βρώμα τους πριν χρόνια είχαμε εγκαταλείψει την κατάβαση, να αποσυντίθενται σε ξηρό σχετικά περιβάλλον, χωρίς να έχουν πια μυρωδιά.
Φτάσαμε στην τελική αίθουσα, βγάλαμε μερικές φωτογραφίες με φόντο τον διάκοσμο που υπάρχει εκεί και πήραμε το δρόμο για πάνω.
Όμορφη μέρα, με καλή παρέα και υπέροχο καιρό!
4/2/2023 Πύργου μεγάλο Βάραθρο
Το σπήλαιο αυτό, είναι είναι μια σταθερή αξία για εξάσκηση σε τεχνικό πεδίο. Τα κατεβάσματα έχουν πλαγιομετατοπίσεις όπου πρέπει να υπολογίσει κανείς αρκετό περιθώριο σχοινιού, ώστε να μην εγκλωβιστεί αυτός που κατεβαίνει και έχει μεγάλη σημασία το που στοχεύει η κάθετη γραμμή του σχοινιού, γιατί η διάκλαση είναι στενή. Κατά συνέπεια πρέπει να μπούν κάποιες παρακάμψεις, που ειδικά στην ανάβαση, θέλουν προσοχή για να μην σπαταλήσουμε εκεί την ενέργειά μας.
Φτάσαμε μέχρι τα -70μ. στο πατάρι που έχει εκεί και ξεκινήσαμε για πάνω. Έτσι βγήκαμε νωρίς το απόγευμα, προλαβαίνοντας να επισκεφθούμε και ένα ταβερνάκι για τα περαιτέρω!
14-15-1/2023 Σπηλαιοβάραθρο Κατελάνι-Εύβοια
Από Παρασκευή απόγευμα φύγαμε από Αθήνα για να κοιμηθούμε ανάμεσα στα έλατα της περιοχής της Σέτας και παρ΄όλο που οι προγνώσεις έδιναν βροχοπτώσεις, είπαμε να μην αλλάξουμε το πρόγραμμά μας. Εξοπλιστήκαμε αναλόγως και φύγαμε.
Το βράδυ έριξε λίγο νερό πράγματι , αλλά όλη μέρα την επομένη , είχαμε μόνο συννεφιές.
Φτάσαμε με το αυτοκίνητο στο πεδίο και αμέσως κατηφορίσαμε περίπου 500 μέτρα για την είσοδο του βαράθρου, του οποίου τα πρώτα 7-8 μέτρα, είναι εκτεθειμένα. Μετά το σπήλαιο συνεχίζει λοξά κατηφορικά, προστατεύοντας τους σπηλαιολόγους από τυχόν καιρικά φαινόμενα.
Στα 15 μέτρα βάθος περίπου, μια τρύπα οδηγεί κάθετα πάνω από μια λίμνη με διαστάσεις κάπου 6μήκοςΧ3πλάτοςΧ2,5βάθος. Εκεί έχουμε στήσει από πιο παλιά μια τραβέρσα που βγάζει έξω από το νερό, αλλά αυτή τη φορά βρήκαμε τη στάθμη πολύ χαμηλά κι έτσι κατεβήκαμε ίσια κάτω, τραβερσάροντας αμέσως μετά περίπου 20 μέτρα για το μεγάλο κατέβασμα των 50 μέτρων, που ακολουθεί.
Κάναμε μια αρκετά καλή προσπάθεια φωτογράφησης του μεγάλου κάθετου σωλήνα, με μια συμπαγή αδιάβροχη κάμερα, λίγο περιορισμένων δυνατοτήτων, αλλά πιστεύω ότι κάναμε μια καλούτσικη αποτύπωση του επιβλητικού χώρου.
Στο τελικό δάπεδο του σπηλαίου, σχηματίζεται ένας πολύ μεγάλος χώρος, με σημάδια για το που διοχετεύεται το νερό που καταλήγει εκεί.
Σε προηγούμενες επισκέψεις, για να βρούμε τυχόν συνέχεια, είχαμε διεισδύσει σε διάφορα λαγούμια, χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα. Η λάσπη φράζει όλα τα περάσματα.
Επίσης έχουμε εξερευνήσει και ένα μεγάλο πατάρι, τραβερσάροντας, αλλά κι αυτό μας οδήγησε πάλι στη μεγάλη τελική αίθουσα, από άλλη μεριά.
Βγάλαμε τις φωτογραφίες μας και ξεκινήσαμε την ανάβαση, προλαβαίνοντας το φως της μέρας και απολαμβάνοντας το τοπίο με τις πυκνές συννεφιές συγκεντρωμένες στις γύρω κορυφές.
Επιστρέψαμε στην Αμπουδιώτισσα, ένα ωραίο χώρο για κατασκήνωση με πηγή, και με την ησυχία μας ετοιμάσαμε φαγητό, συζητώντας τα πεπραγμένα της ημέρας.
Την Κυριακή, ενώ το βράδυ είχαμε σχεδόν συνέχεια βροχή, αυτή δεν σταμάτησε όταν ξημέρωσε όπως την προηγουμένη κι έτσι επιλέξαμε να κάνουμε διαδρομές με το τετρακίνητο και περιήγηση στους αρκετά δύσκολους χωματόδρομους εκεί γύρω ερευνώντας περισσότερο με το αυτοκίνητο, τη γύρω περιοχή. Πάντως τα αδιάβροχά μας τα βρέξαμε!
Ωραία παρέα και ωραίες εμπειρίες, για το πρώτο Σπηλαιολογικό Σαββατοκύριακο της χρονιάς!
18/12/2022 Βάραθρο και Σπήλαιο Πρ.Ηλία, Υμηττός.
Ξεκινήσαμε από το Βάραθρο, μία διάκλαση, βάθους περίπου 35 μέτρων, στο προαναφερόμενο ύψωμα του Υμηττού, που είχαμε τουλάχιστον ένα χρόνο να επισκεφθούμε. Δυστυχώς το βιομηχανικό βύσμα που είχαμε τοποθετήσει δυό-τρία χρόνια πρίν, για συμπλήρωμα του σπίτ που προϋπήρχε, το βρήκαμε να γυρίζει γιατί μάλλον χάλασαν οι βόλτες και δεν ξεβίδωνε το παξιμάδι. Συμπληρώσαμε με βραχοδέσιμο και συνεχίσαμε κανονικά στην επόμενη διπλή αγκύρωση που τη βρήκαμε εντάξει.
Πατήσαμε στο επικλινές δάπεδο και διαπιστώσαμε ότι το σπήλαιο το έχουν σκάψει κάποιοι συνάδελφοι, σε μια προσπάθεια να βρεθεί συνέχεια, χωρίς όμως αξιοσημείωτα αποτελέσματα. Είχαμε προσπαθήσει κι εμείς παλιότερα, και βγήκαμε σε στενώματα που κατεβαίνουν τουλάχιστον 15-20 μέτρα, απαγορευτικά όμως για ανθρώπινα μεγέθη. Περιεργαστήκαμε τον διάκοσμο και βγάλαμε, πιστεύω, κάποιες αρκετά καλές φωτογραφίες. Βγαίνοντας αποφασίσαμε ότι έχουμε ακόμα ενέργεια να ξοδέψουμε, επισκεπτόμενοι και το ομώνυμο Σπήλαιο, μισό χιλιόμετρο περίπου πιό πέρα.
Το βρήκαμε κι αυτό και μπήκαμε στα στενά του περάσματα και τις μικρές αίθουσες. Έχει γίνει πανηγύρι με “ανασκαφείς” που προφανώς αναζητούσαν θησαυρούς, αφήνοντας πίσω τους τα “πολύτιμα” απορρίμματά τους.. Εμείς πάντως, πλήρεις από εικόνες του δικού μας ενδιαφέροντος, πήραμε το δρόμο για να βρούμε το αυτοκίνητο, πίσω στο χωματόδρομο, μέσα σε μιά ομίχλη που μας συνόδευσε σχεδόν μέχρι τη διασταύρωση που πάμε για το σπήλαιο Αστερίου.
3/12/2022 Βάραθρο Θρακιά Σταυρού
Με δύο από τους νέους συναδέλφους από το πρόσφατο Σεμινάριο, πήραμε το μονοπάτι για το Σπηλαιοβάραθρο, το Σάββατο το πρωί. Τα γνωστά προβλήματα με το συρματόπλεγμα των Στρατιωτικών εγκαταστάσεων, μας οδήγησαν σε πολύ μεγαλύτερους χρόνους απ’ όσο θα κάναμε κανονικά, αλλά το σπήλαιο μας περίμενε υπομονετικά μέσα στην αταραξία του, αντικρίζοντας τον καταγάλανο ουρανό, μέσα από το δεκάμετρο άνοιγμά του.
Κατεβήκαμε τα 35 περίπου κάθετα μέτρα μέχρι την είσοδο της ίσως μεγαλύτερης αίθουσας έγκοιλου της Αττικής και περιηγηθήκαμε στον μεγάλο χώρο.
Με τις καλύτερες εντυπώσεις, κάναμε την ανάβαση και την πορεία προς τα πίσω.
26-27/11/2022 Σεμινάριο Σπηλαιολογίας Α’ Σπηλαιοβάραθρο Τρία Έλατα, Σέττα
Το τελευταίο σαββατοκύριακο του Σχολείου, το περάσαμε από Παρασκευή, στη κεντρική Εύβοια και με έδρα τον χώρο στην θέση “Αμπουδιώτισσα”, που κατασκηνώσαμε. Το κρύο ήταν αρκετό και με δεδομένο το μικροκλίμα της περιοχής, προετοιμαστήκαμε κατάλληλα.
Το σπήλαιο, που βρίσκεται στα 1000μ. περίπου, έχει κι αυτό σχετικά χαμηλή θερμοκρασία, αλλά σαν σταθερό περιβάλλον, δεν επηρεάζεται από τις εξωτερικές συνθήκες.
Μπήκαμε με όλα τα παρόντα μέλη του σεμιναρίου, δυστυχώς είχαμε δύο ασθενείς που δεν μπόρεσαν να είναι μαζί μας, ξεκινώντας με την πρώτη κατάβαση των 30μ. Ανεβήκαμε τα 7-8 μέτρα του τοιχώματος που οδηγεί στη συνέχιση του σπηλαίου και στο μεγάλο του διαδοχικό κατέβασμα των 5+50 μέτρων.
Φτάσαμε στην υπέροχη αίθουσα με τη λίμνη, που πάντα μας περιμένει υπομονετικά μέσα στην αταραξία της, την περιεργαστήκαμε, βγάλαμε μπόλικες φωτογραφίες και συνεχίσαμε κάπου 15-20 μέτρα χαμηλότερα, στο τελικό επίπεδο του βαράθρου. Αυτή τη φορά, δεν βρήκαμε το καταρρακτάκι που είναι εκεί με νερό, αλλά οι γλυφές και οι σχηματισμοί από την παρουσία του, ήταν ολοφάνερες.
Εκεί, λίγο κάτω από τα 100μέτρα, το περιβάλλον είναι καθαρό και αμόλυντο, δείγμα ότι όσοι κατεβαίνουν μέχρι εκεί, δείχνουν τον ανάλογο σεβασμό. Τα σπηλαιοθέματα είναι πάρα πολλά και πάντα θα βρεί κανείς κάτι νέο που δεν έτυχε να ξαναδεί, κι ας έχει κατέβει πολλές φορές. Έτσι κι εγώ ανακάλυψα ένα “δράκοντα” που μας κατασκόπευε ακίνητος, κουλουριασμένος στην οροφή.
Η μονοκόμματη ανάβαση των 50 μέτρων, πήγε πολύ καλά και για την επιτάχυνσή της, βάλαμε δύο σχοινιά. Έτσι δεν είχαμε πολλές αναμονές.
Βγήκαμε κατά τις 19:00′ και κρατώντας τους φακούς αναμμένους αλλάξαμε και τακτοποιηθήκαμε, για να επιστρέψουμε στον χώρο μας, να μαγειρέψουμε και να πούμε τις εμπειρίες μας.
Την επομένη, ξεκίνησε ένα ψιλόβροχο με αέρα και κρύο, που πύκνωνε όσο περνούσε η ώρα κι έτσι περιοριστήκαμε στο να γυρίσουμε λίγο στην περιοχή, ακυρώνοντας την επόμενη επίσκεψη στην Ελατοσπηλιά, ένα οριζόντιο σπήλαιο με ωραίο διάκοσμο, που όμως ήθελε πάνω από μισή ώρα περπάτημα μέσα στη βροχή. Ας είναι, όλοι οι στόχοι του σεμιναρίου επετεύχθησαν, ο καιρός μας φέρθηκε πολύ καλά σε όλη τη διάρκεια του σεμιναρίου, δεδομένου ότι ήταν Νοέμβριος!
Γυρίσαμε και κάναμε τις απονομές των Βεβαιώσεων Παρακολούθησης στους παρόντες, καταλήγοντας στο γνωστό μας ταβερνάκι “Έλατος” στη Σέτα, όπου δόθηκε ο επίλογος ενός πολύ δημιουργικού Σαββατοκύριακου. Στη δράση μας, μας συνόδευσαν και δυο μέλη από τον φιλικό μας Σύλλογο “ΣΠΕΛΕΟ”.
19 & 20/11/2022 Σπηλαιοβάραθρα Μονής Αστερίου και Κορυφογραμμής
Ένα ακόμη επιτυχημένο Σαββατοκύριακο του Σεμιναρίου εξελίχθηκε στα δύο γνωστά μας σπήλαια, που χρησιμοποιούμε για την εκπαίδευση.
Χωθήκαμε και στο στενό πέρασμα του πρώτου και περιηγηθήκαμε στα στενώματα του δεύτερου, μπαίνοντας λίγο βαθύτερα στις εφαρμογές των τεχνικών, απολαμβάνοντας και λίγο πραγματικά έγκοιλα, με τα σκοτάδια και τις δυσκολίες τους. Για το τελείωμα της Κυριακάτικης εξόρμησης, κάναμε τις εξετάσεις των θεωρητικών, μαζί με την απαραίτητη ανάλυση-συζήτηση επί των ερωτήσεων.
Άλλο ένα γεμάτο διήμερο, τελειώνοντας, μας βρήκε γύρω από ένα τραπέζι στο αναψυκτήριο της Καλλοπούλας, να λέμε ο καθένας τις εντυπώσεις του για τις εμπειρίες του και για την επικείμενη τριήμερη εξόρμηση του τελευταίου Σαββατοκύριακου του Σχολείου.
You must be logged in to post a comment.