Με οδηγό τον φίλο μας Μανώλη Μοσχολιδάκη, περάσαμε την Κυριακή μας στις στοές ενός λατομείου, παλαιάς χρήσης, κοντά στη Κερατέα.
Τα ίχνη από τις ράγες ήταν ορατά σε κάποια σημεία, οι ανθρώπινες επεμβάσεις σε αρκετά σημεία είχαν συναντήσει φυσικές κοιλότητες και η φύση έχει ξεκινήσει να διακοσμεί το χώρο, με σταλακτίτες, λίγους σταλαγμίτες, ελάχιστες κολώνες, εκκεντρίτες και ελικτίτες, επουλώνοντας τις πληγές της.
Περιπλανηθήκαμε ανεβοκατεβαίνοντας στις γαλαρίες περνώντας και από κάποια στενά σημεία, για ώρες. Σε κάποια σημεία βάλαμε σχοινί για υποστήριξη και βγήκαμε αργά το μεσημέρι πάλι στο φως του χειμωνιάτικου ήλιου, σε μια λαμπερή μέρα που μόνο χειμώνα δεν θύμιζε.

Λίγο πρίν φτάσουμε στο Λαύριο και πρίν μπούμε στην ευθεία που στο τέλος της αριστερά βρίσκεται το θέατρο του Θωρικού, υπάρχουν διάφοροι λόφοι που βρίσκονται δεξιά από την Αθηνών-Λαυρίου.
Όπως και σχεδόν όλη η περιοχή και αυτοί είναι γεμάτοι στόμια στοών ορυχείων διαφόρων περιόδων.
Σε μιά απ’ αυτές τις εισόδους μπήκαμε με τον Ηλία Σιατούνη και οδηγό τον Μανώλη Μοσχολιδάκη για να συνεχίσουμε την έρευνά του, από ένα σημείο και μετά, σε ένα από τα πολλά ορυχεία της περιοχής, που εκείνος είχε ξαναπάει ανιχνεύοντας και είχε αφήσει σημεία για έρευνα που ήθελαν αρμάτωμα.
Η πορεία μας έφερε σε μιά μεγάλη αίθουσα με ένα δαίδαλο στοών σε πολλά επίπεδα, που στο χαμηλότερο σημείο της υπήρχε πηγάδι με μιά παλιά μεταλλική σκάλα στη μία πλευρά. Εκεί αρματώσαμε για σιγουριά και κατεβήκαμε στο επίπεδο της εισόδου του πηγαδιού. Ή κατάβαση ήταν περίπου είκοσι μέτρα. Ερευνήσαμε την δυνατότητα να το κατεβούμε, αλλά ο Μανώλης κοιτώντας τα ξύλινα στηρίγματα και τον πάτο, θυμήθηκε ότι σε προηγούμενη επίσκεψή του μπαίνοντας από άλλη χαμηλότερη υψομετρικά είσοδο, είχε περάσει κάτω από αυτό το πηγάδι περπατώντας σε μία στοά. Έτσι εγκαταλείψαμε το εγχείρημα και αρχίσαμε να εξερευνούμε τον περίγυρο.
Σε ένα σημείο μιας στοάς έτρεχε λίγο νερό που είχε σχηματίσει λιμνούλα και σχηματισμούς γκούρ, σε άλλο υπήρχε νερό παλιότερα αφήνοντας τα λευκά ίχνη του σε σχήμα καταρράκτη. Βρήκαμε μισοθαμένες ράγιες, ένα απομεινάρι από βαγονέτο, περιπλανηθήκαμε στο δίκτυο των στοών και βρήκαμε 2-3 εισόδους ακόμη, αφήνοντας μερικές εκκρεμότητες για κάποια άλλη μέρα.
Άγγελος Βλαχόπουλος